دکتر سید هاشم دانش ثانی در مشهد
نوع فعالیت:
متخصص داخلی
فوق تخصص قلب و عروق
استاد قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی مشهد
پذیرش:
هر روز غیر از پنچشنبه ۱۶ الی ۲۱
تلفن:
۰۵۱-۳۸۵۹۸۲۲۲
۰۵۱-۳۸۵۴۸۶۶۳
آدرس:
خراسان رضوی , مشهد , فلکه بیمارستان امام رضا , ابتدای خیابان رازی , ساختمان رازی , طبقه اول
توضیحات بیشتر:
پزشکی داخلی (به انگلیسی: Internal medicine) یک تخصص پزشکی است که با پیشگیری، تشخیص، و درمان بیماریهای بزرگسالان سروکار دارد. متخصصان داخلی از بیماران بستری‌شده و آمبولانسی مراقبت می‌کنند و در مطب و کلینیک به ویزیت بیماران می پردازند و می‌توانند نقشی محوری در آموزش و پژوهش ایفا کنند. همچنین پزشکی داخلی یکی از تخصص‌های دامپزشکی نیز می‌باشد.
رشته تخصصی بیماریهای داخلی یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های تخصصی موجود در ایران می‌باشد. این تخصص در کشور بعد از سال ۱۳۳۰ آغاز به کار نموده‌است. به مرور زمان رشته‌های تخصصی بیماریهای مغز و اعصاب، بیماریهای عفونی و گرمسیری و قلب و عروق از این تخصص جدا شدند. طول دوره این رشته ۴ سال است.
آموزش تخصصی پزشکی داخلی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های تخصصی، بیش از یک قرن است که در دنیا راه اندازی شده‌است. در ابتدا یک متخصص داخلی طوری تربیت می‌شد که بتواند با استفاده از تواناییهای خود مراقبت‌های لازم را برای تمامی بیماریهای داخلی انجام دهد؛ ولی با پیشرفت بشر در زمینه‌های مختلف پزشکی و همینطور پیشرفت فن‌آوری و تجهیزات پزشکی، بعضی تخصص‌ها نظیر بیماریهای مغز و اعصاب، عفونی و قلب و عروق از آن منتزع شد.
طول دوره آموزشی در بیشتر مراکز آموزشی جهان سه سال است. برنامه آموزشی این رشته مشتمل بر آموزش‌های بر بالین (در بخش‌های بستری و درمانگاه‌ها) و آموزش در گروه‌های کوچک مانند جلسات کنفرانس، گزارش‌های صبحگاهی و عصرگاهی، کنفرانس‌های مرگ و میر و مراقبت از بیماران و آموزش‌های اخلاق حرفه‌ای، روش‌های مطالعه و جستجوی مطالب، روش‌های پژوهش و ارائه نتایج آن در قالب پایان‌نامه، درمان بر مبنای شواهد و غیره استوار است.
در سال‌های اخیر در بیشتر دانشگاه‌های دنیا، بازنگری عمده‌ای در اهداف آموزشی و روش‌های سنجش مهارت‌های دستیاران به عمل آمده‌است.
بورد داخلی کشور آمریکا شش معیار اصلی برای سنجش کفایت دستیاران تعریف کرده‌است که شامل: مراقبت از بیمار، دانش پزشکی، پیشرفت و یادگیری بر مبنای کار عملی، مهارت‌های ارتباطی، رعایت اصول حرفه‌ای پزشکی و آشنایی و توانایی کار در سیستم بهداشتی درمانی می‌باشد. سالانه برنامه‌های آموزشی متنوعی برای اساتید این رشته به منظور ارتقای سطح آموزش و یادگیری دستیاران اجرا می‌شود.
اکوکاردیوگرافی (به انگلیسی : Echocardiography) یا پژواک‌نگاری قلب که به آن “سونوگرافی قلب” یا “اکوی قلب” هم گفته می‌شود روشی غیر تهاجمی است که با استفاده از امواج صوتی، ساختمان داخلی قلب به تصویر کشیده می‌شود و در حقیقت به عنوان استاندارد تشخیص بیماریهای قلبی تلقی می‌شود
در این روش از سونوگرافی استاندارد دو بعدی ، سه بعدی و داپلر برای ایجاد تصاویر از قلب استفاده می شود.
به طور معمول اکوکاردیوگرافی در تشخیص، مدیریت و پیگیری بیماران با هر گونه بیماری قلبی مشکوک یا شناخته شده مورد استفاده قرار می گیرد. این روش یکی از پرکاربردترین روش‌های تشخیصی در بیماران قلب و عروق است. اکوکاردیوگرافی می‌تواند اطلاعات مفیدی از جمله اندازه و شکل قلب، ظرفیت پمپاژ و همچنین محل و میزان هرگونه آسیب بافتی را مشخص کند. اکوکاردیوگرام همچنین می‌تواند تخمین‌های دیگری از عملکرد قلب مانند محاسبه برون ده قلب، کسر جهشی و عملکرد دیاستولیک (میزان آرامش قلب) به پزشکان ارائه دهد.
اکوکاردیوگرافی ابزاری مهم در ارزیابی ناهنجاری دیواره قلب در بیماران مشکوک به بیماری قلبی است. ابزاری است که به تشخیص زودرس سکته قلبی کمک می کند. همچنین، با ارزیابی کسر جهشی، در درمان و پیگیری بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مهم است
اکوکاردیوگرافی می تواند به تشخیص انواع کاردیومیوپاتی مانند کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک ، کاردیومیوپاتی متسع و بسیاری موارد دیگر کمک کند. استفاده از استرس اکوکاردیوگرافی می‌تواند به تعیین اینکه آیا درد قفسه سینه یا علائم مرتبط با آن مربوط به بیماری قلبی است یا خیر کمک کند. بزرگترین مزیت اکوکاردیوگرافی این است که تهاجمی نیست و هیچ خطرات و عوارض جانبی مشخصی ندارد.
اکوکاردیوگرام نه تنها می تواند تصاویر سونوگرافی از ساختارهای قلب ایجاد کند، بلکه می‌تواند با استفاده از سونوگرافی داپلر ارزیابی دقیقی از خون جریان یافته به بافت قلب ایجاد کند. داپلر رنگی و همچنین داپلر طیفی برای به نصویر کشیدن هرگونه ارتباط غیر عادی بین دو طرف چپ و راست قلب ، نشتی خون از طریق دریچه ها (نارسایی دریچه ای) و تخمین میزان باز بودن دریچه ها (یا باز نشدن آنها) استفاده می‌شود.
پزشک سوئدی اینگ ایدلر فارغ التحصیل دانشگاه لوند که به عنوان “پدر اکوکاردیوگرافی” شناخته می‌شود، اولین فردی بود که از تصویربرداری اکو در تشخیص بیماری قلبی استفاده کرد، در حقیقت ، ادلر در سال ۱۹۵۳ با استفاده از رفلکتوسکوپ اولتراسونیک Firestone-Sperry ، اولین اکوکاردیوگرافی را ایجاد کرد
نواع اکوکاردیوگرافی
پژواک‌نگاری قفسه‌گذر (Transthoracic Echocardiography)
شایعترین نوع اکوکاردیوگرافی است که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرد و یک روش بدون درد و غیر تهاجمی است. غیر تهاجمی بدین معنا است که هیچ گونه جراحی بر روی بدن انجام نشده و هیچ وسیله‌ای نیز به داخل بدن شما وارد نمی‌شود
پژواک‌نگاری تنشی (Stress Echocardiography)
این نوع از اکوکاردیوگرافی در حقیقت جزئی از تست استرس قلب (cardiac stress test) محسوب می‌شود. در این تست بیمار با مصرف دارو یا ورزش زیر نظر پزشک باعث افزایش ضربان قلب خود می‌شود. بعضی از ناهنجاری‌های قلبی مثل بیماری عروقی قلب در صورت افزایش ضربان قلب آسانتر تشخیص داده می‌شوند
پژواک‌نگاری مری‌گذر(Transesophageal Echocardiography)
آئورت و بعضی قسمت‌های قلب از راه پژواک‌نگاری قفسه‌گذر به سختی بررسی می‌شوند از این‌رو در صورتی که پزشک نیاز به بررسی این قسمتها داشته باشد از پژواک‌نگاری مری‌گذر استفاده می‌کند. در این حالت کاوشگر دستگاه اکوکاردیوگرافی که به انتهای یک لوله منعطف متصل شده از راه دهان وارد مری شده و از راه مری ساختمان‌های پشت قلب بررسی می‌شود.
پژواک‌نگاری قلب جنین (Fetal Echocardiography)
در این اکو قلب جنین، امکان تشخیص نارسایی‌های قلب در مراحل اولیه رشد جنین فراهم می‌شود و به دنبال آن می‌توان اقدامات درمانی را سریعتر آغاز کرد. این روش معمولاً برای بررسی بیماریهای مادرزادی و آریتمی‌های قلب استفاده می‌شود. اکوکاردیوگرافی که اغلب از هفته شانزدهم بارداری به بعد انجام می‌شود، برای جنین و مادر خطر و عارضه‌ای ندارد و انجام آن برای تمام جنین‌ها لازم نیست.
شرایط مادر برای لزوم انجام اکو قلب جنین
داشتن سابقه بیماریهای قلبی مادرزادی در خانوادهمصرف داروهای ضد انعقادیمصرف داروهای تراتوژن در زمان حاملگی مانند الکل، آمفتامین، ضدتشنج‌ها، لیتیوم ویتامین A، وارفارینچندقلوییسقط مکررمادرانی که سابقه نازایی و استفاده از روش‌های کمک باروری داشته‌اندIVFNT غیرطبیعی در سونوگرافیوجود لکه اکوژن در سونوگرافیکودک قبلی با CHDبیماریهای متابولیکی از جمله دیابت، فنیل کتونوری، لوپوسبیماری‌های عفونی مثل سرخچه، سیتومگالوویروس، آنتروویروس‌ها و پاروویروس‌هاعفونت: لوپوس، پاروویروس، سرخچه، فنیل کتونوری
