توضیحات آگهی
دکتر رضا دولو در رشت

نوع فعالیت:
دکتر رضا دولو در رشت
متخصص دندانپزشکی ترمیمی
عضو هیات علمی دانشگاه
شماره نظام پزشکی:۴۵۴۳۹
پذیرش:
با تعیین وقت قبلی
تماس:
آدرس:
توضیحات بیشتر:
دکتر رضا دولو در رشت
آناتومی دندان
دندان بخش کوچکی از آناتومی بدن را تشکیل می دهد ولی با این حال از بخش های متعددی تشکیل شده که همه آنها در کنار هم نقش موثری در غذا خوردن و صحبت کردن ایفا می کنند. به طور کلی آناتومی دندان از سه جزء آب، مواد ارگانیک و مواد غیر ارگانیک تشکیل شده است.
به طور معمول هر انسانی ۳۲ دندان دائمی دارد که ۱۶ عدد آن بر روی فک بالا و ۱۶ عدد دیگر بروی فک پایین قرار دارند. اما گاهی اوقات به دلایل مختلفی مثل ژنتیک، نقص مادرزادی و یا مشکلات مربوط به رویش دندانها، این احتمال وجود دارد که تعداد دندانهای موجود در دهان فرد بیشتر یا کمتر از این مقدار باشند.
به طور کلی در افراد بالغ در هر نیمه فک دو دندان پیشین، یک دندان نیش با نوک تیز، دو دندان آسیای کوچک و سه دندان آسیای بزرگ وجود دارد. آخرین دندان آسیای بزرگ دندان عقل نامیده می شود. دندان عقل که به آن آسیای سوم نیز گفته می شود، آخرین دندان در هر قوس فکی است که بین ۱۷ تا ۲۱ سالگی می روید.
دکتر رضا دولو در رشت
انواع دندان و عملکرد آنها
دندان های پیشین: به چهار دندان میانی فک بالا و پایین دندان های پیشین یا ثنایا می گویند. با کمک این دندان ها غذا را می گیریم، تکه تکه کرده و می بریم. این دندان ها دارای لبه تیزی بوده و سطح مقطع در این دندان ها عرض زیادی دارد و باریک است.
دندان نیش: این دندان که دندان نوک تیز نامیده می شود در هر یک از دو طرف دندان های پیشین وجود داشته و برای نگه داشتن و بریدن مواد غذایی استفاده می شوند.
دندان آسیای کوچک: به این دندان ها پرمولر نیز گفته می شود و دو عدد هستند و به کمک برآمدگی هایی که بر روی آنها وجود دارد برای خرد کردن و بریدن مواد غذایی استفاده می شوند.
دندان های مولار یا آسیای بزرگ: این دندان ها دارای سطحی صاف و وسیع هستند که در عقب دهان قرار دارند. این دندان ها برای له کردن، جویدن و ساییدن مواد غذایی استفاده می شوند.
دندان عقل: این دندان ها ۴ تا هستند و به آنها دندان آسیای سوم نیز می گویند. این دندان ها از ۱۸ سالگی به بعد در می آیند و غالبا کشیده می شوند.
دکتر رضا دولو در رشت
بخش های مختلف دندان
در انسان بالغ هر دندان شامل قسمت های مختلفی است که در اینجا به آنها اشاره می کنیم.
ریشه دندان: بخشی از دندان، ریشه آن است که از خط لثه پایین می رود و وارد استخوان های فک بالا و فک پایین می شود. درواقع این ریشه است که دندان ها را درون دهان نگه می دارد. دندان ها از نظر تعداد ریشه مختلف بوده و بعضی دارای یک، دو و یا سه ریشه هستند. این ریشه ها می توانند به هم جوش خورده و یا از یکدیگر جدا باشند.
تاج دندان: به بخش بالایی دندان که بالای لثه قرار دارد و هنگام مشاهده داخل دهان دیده می شود تاج دندان می گویند. تاج بخشی از دندان است که با مینا پوشیده شده است.
مینای دندان: سخت ترین بافت موجود در بدن انسان مینای دندان است. مینای دندان بافتی سفید رنگ است که تاج دندان را می پوشاند. مینای دندان وظیفه حفاظت از عاج را به عهده دارد. تنها بافتی است که هیچ سلول زنده ای در آن وجود ندارد مینای دندان است و چون زنده نیست، نمی تواند پس از پوسیدگی یا آسیب دیدگی خود را ترمیم کند.
عاج دندان: بخش اصلی هر دندان را عاج تشکیل داده و تقریبا در تمام طول دندان وجود دارد. عاج بافتی سخت تر از استخوان است ولی مواد معدنی آن از مینای دندان کمتر است.
گردن یا طوق دندان: این بخش از دندان در ناحیه خط لثه قرار دارد و بخش جدا کننده دندان در خط لثه است. در این قسمت از دندان، ریشه و تاج دندان به هم می رسند.
پالپ دندان: داخلی ترین بخش دندان که داری بافتی نرم است را پالپ دندان می گویند. پالپ دندان از رگ های خونی، فیبرهای عصبی و بافت پیوندی تشکیل شده است. این بخش از دندان زیر عاج قرار دارد و از تاج تا نوک ریشه کشیده شده است.
دکتر رضا دولو در رشت
سمنتوم: یک لایه نازک که سطح ریشه دندان را می پوشاند سمنتوم می گویند. فیبرهای رباط پیرامون دندان در این قسمت قرار دارند.
لثه: در اصطلاح تخصصی به بافت لثه ژینژیوا گفته می شود. لثه بافتی صورتی رنگ و نرم است که از استخوان فک و ریشه های دندان محافظت می کند و گردن دندان را می پوشاند.
حفره استخوانی: این قسمت از استخوان فک ریشه دندان را احاطه کرده و دندان را در جای خود نگه می دارد.
دکتر رضا دولو در رشت
رباط پریودنتال: این رباط دندان را محکم در حفره آن نگه می دارد. این رباط از گروهی از فیبرهای بافتی پیوندی تشکیل شده است.
کانال ریشه: فضای باز داخل ریشه را کانال ریشه دندان و یا کانال پالپ می گویند. عصب ها و رگ های خونی مرتبط به بافت بیرونی اطراف از راه کانال ریشه وارد پالپ می شود.
کانال فرعی: کانال های کوچکتری که از کانال اصلی ریشه منشعب می شوند. کانال فرعی در داخل عاج تا رباط پریودنتال امتداد دارد.
دکتر رضا دولو در رشت
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.