دکتر حسن فرزانه در آمل

دکتر حسن فرزانه در آمل

نوع فعالیت:

دکتر حسن فرزانه در آمل

جراح , دندانپزشک

پذیرش:

عصرها ۱۵ الی ۲۱

تلفن:

۰۱۱-۴۴۲۵۰۲۲۰

آدرس:

مازندران , آمل , سبزه میدان , جنب پاساژ میرداماد , مجتمع پزشکی سبز , طبقه اول

توضیحات بیشتر:

دکتر حسن فرزانه در آمل

شواهد بدست آمده از تمدن دره سند، حکایت از آن دارند که در این تمدن در حدود ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برخی از اعمال دندانپزشکی به انجام می‌رسیده‌است. این مورد که شاید بتوان آن را بدوی‌ترین شکل دندانپزشکی دانست، شامل درمان مشکلات دندان و اختلالات مرتبط با آن بوده و طی آن صنعتگرانی ماهر در زمینهٔ تراش مُهره؛ با استفاده از متّه‌هایی خمیده بر روی دندان نیز اعمالی را انجام می‌داده‌اند. بازسازی این شیوهٔ باستانی دندانپزشکی نشان از این دارد که روش به کار گرفته شده توسط این صنعتگران، روش قابل اعتماد و مؤثری بوده‌است.

یک متن سومری مربوط به ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد، از «کرم دندان» به عنوان علت پوسیدگی دندان یاد کرده‌است. همچنین شواهدی از این باور (مبنی بر مؤثر بودن کرم در پوسیدگی دندان) در تمدن‌های باستانی هند، مصر، ژاپن، و چین نیز یافت شده‌است. افسانهٔ مربوط به این کرم را در نوشته‌های هومر نیز می‌توان یافت، و حتی در اواخر قرن چهاردهم میلادی، جراحی به نام گای د شالیاک هنوز به ترویج این باور که کرم‌ها باعث پوسیدگی دندان هستند، مشغول بود.

در پاپیروس ادوین اسمیت، که گرچه در قرن هفدهم پیش از میلاد نوشته شده‌است اما ممکن است منعکس کنندهٔ برخی نسخه‌های خطی قبل از خود، که قدمت آن‌ها به حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسیده‌است، باشد، از درمان بیماری‌های مختلف دندان صحبت شده‌است. همچنین در قرن هجدهم پیش از میلاد، در قوانین حمورابی به کشیدن (لابد خشونت آمیز!) دو دندان به عنوان نوعی مجازات مجرمین اشاره شده‌است. بررسی‌های به عمل آمده بر روی برخی از بقایای بازمانده از مصریان باستان و همینطور یونانی- رومی‌های اعصار کهن، نشان از تلاش‌های اولیه آنان در جهت انجام پروتزهای دندان و جراحی آن دارد.

دکتر حسن فرزانه در آمل

در نوشته‌های بقراط و ارسطو از دانشمندان یونان باستان نیز به مطالبی در مورد دندانپزشکی برمی خوریم، از جمله در این نوشته‌ها به الگوی روییدن و درآمدنِ دندان، درمان دندان‌های فاسد و علاج بیماری‌های لثه و همینطور کشیدن و خارج ساختن دندان بوسیلهٔ ایزار مخصوص (فورسپس)، و نیز به استفاده از سیم برای استحکام بخشیدن به دندان‌های شل و ایجاد ثبات در فک شکسته اشاره شده‌است. برخی معتقدند که نخستین شکل استفاده از ابزارآلات و بریج (پُل) دندانپزشکی از اتروسکان‌ها که در حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد می‌زیسته اند؛ منشاء گرفته‌است.

پژوهش‌های بیشتر حکایت از آن دارند که در حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد، در مصر باستان، هسی-ری نخستین فردی است که به نوعی از وی با عنوان «دندانپزشک» (بزرگترین فرد پردازنده به دندان) نام برده شده‌است. مصریان باستان بوسیلهٔ سیم‌های زرّین (طلایی)، بقایای بازمانده از دندان‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دادند و از این اتصال به عنوان جایگزین دندان استفاده می‌کردند.