حجامت دکتر خسرو مهدوی در ساری

توضیحات بیشتر:

حجامت درمانی چیست؟

کاپینگ تراپی (Cupping therapy)، بادکش یا حجامت مرطوب، یکی از قدیمی‌ترین و موثرترین روش‌های دفع سموم از بافت‌ها و اندام‌های بدن است. علاوه‌بر آن، این روش که قدمت آن به فرهنگ‌ مصر باستان، چین و خاورمیانه برمی‌گردد، برای بهبود جریان خون، تقویت عملکرد سیستم ایمنی و کاهش درد استفاده می‌شود.

در این روش، تراپیست کاپ‌ها یا فنجان‌های مخصوصی را روی پوست فرد قرار می‌دهد. مکش‌ ایجادشده در کاپ‌ها باعث می‌شود که بافت زیر آن کشیده و متورم شده و نهایتا جریان خون در ناحیه موردنظر افزایش یابد. افزایش جریان خون در زیر کاپ‌ها، ناخالصی‌ها و سموم را از بافت‌ها و اندام‌های مجاور به سمت سطح پوست می‌کشد تا از بین بروند. همچنین جریان انرژی در کل بدن را بهبود بخشیده و تنش عضلانی را کاهش می‌دهد.

علاوه‌بر آن، افزایش گردش خون می‌تواند باعث ترمیم سلولی شده و به تشکیل بافت‌های همبند و ایجاد رگ‌های خونی جدید در بافت پوست کمک کند. بعد از انجام کاپینگ‌تراپی، روی پوست فرد علامت‌های قرمزرنگ و دایره‌ای‌شکلی (که بواسطه قرارگیری کاپ‌ها روی پوست ایجاد شده‌اند) قابل‌مشاهده است. اگرچه این علائم در نگاه اول مانند کبودی به نظر می‌رسند، اما این کبودی‌ها نشانگر آسیب به فیبرهای عضلانی نیستند.

این علامت‌ها در معدود مواردی می‌توانند منجر به عفونت پوستی شوند. از این رو، مراقبت‌های پس از حجامت، برای بهره‌مندی حداکثری از این روش درمانی بسیار اهمیت دارد. البته هر‌گونه تغییر رنگ معمولا در عرض یک یا نهایتا دو هفته کاملا محو می‌شود.

انواع حجامت کدامند؟

در کاپینگ‌تراپی تراپیست لیوان‌ها، فنجان‌ها یا کاپ‌ها را برای چند دقیقه روی کمر، شکم، بازوها، پاها یا سایر قسمت‌های بدن فرد قرار می‌دهد. در طول حجامت ممکن است تراپیست یک ماده قابل اشتعال مانند الکل، گیاهان دارویی یا کاغذ را در فنجان قرار داده و آن را آتش بزند. سپس با خاموش شدن آتش، فنجان را به‌صورت وارونه روی پوست قرار می‌دهد. در نسخه مدرن‌تر، آن‌ها از پمپ لاستیکی به جای آتش برای ایجاد خلاء داخل فنجان استفاده می‌‌کنند. گاهی اوقات تراپیست‌ها از کاپ‌های سیلیکونی استفاده می‌کنند تا هنگام حرکت دادن آن‌ها روی پوست، اثری شبیه ماساژ داشته باشند. در هر صورت، روش‌های مختلفی برای انجام کاپینگ تراپی وجود دارد که در بخش زیر آن‌ها را بیان می‌کنیم:

• خشک (Dry): روش سنتی شامل شعله‌ور کردن یک توپ پنبه‌ای آغشته به الکل است. گرما اکسیژن را از فنجان به بیرون می‌فرستد تا باعث ایجاد خلاء شود. روش مدرن‌تر انجام این کار شامل استفاده از یک دستگاه مکنده یا ساکشن برای حذف هوا از کاپ‌هاست. نیروی خلا باعث می‌شود تا پوست فرد به داخل فنجان کشیده شود. با این روش، کاپ‌ها برای مدت زمان معینی، معمولا بین ۵ تا ۱۰ دقیقه در جای خود قرار می‌گیرند.
• روغنی یا رانینگ (Running): این روش مانند روش حجامت خشک است. اما قبل از شروع کار، متخصص از مقداری لوسیون یا روغن استفاده کرده و آن را روی پوست فرد می‌زند. بدین ترتیب هنگامی که کاپ‌ها روی پوست قرار می‌گیرند، می‌توانند آن‌ها را به آرامی در جهات مختلف روی ناحیه مورد نظر حرکت دهند. این روش می‌تواند از ۱۰ دقیقه تا یک ساعت یا حتی بیشتر طول بکشد.
• مرطوب یا خونریزی (Bleeding یا Wet): در این روش با گذاشتن کاپ‌ها در محل مورد نظر به مدت حدود ۳ دقیقه، مکش ملایمی ایجاد می‌شود. سپس تراپیست فنجان را برمی‌دارد و از یک چاقوی جراحی کوچک برای ایجاد برش‌های سطحی و ریز روی پوست استفاده می‌کند. سپس، ساکشن دوم را انجام می‌دهد تا مقدار کمی خون خارج شود. این کار اجازه می‌دهد تا سموم از طریق خون ساکشن‌شده (مکیده‌شده) در فنجان آزاد شود. پس از آن، تراپیست معمولا از پماد آنتی‌بیوتیک و بانداژ برای جلوگیری از عفونت استفاده می‌کند. در این روش، پوست فرد باید ظرف ۱۰ روز دوباره نرمال به‌نظر برسد.
• فلاش (Flash cupping): این روش شامل استفاده مکرر و سریع از کاپ‌ها روی ناحیه مورد نظر با حداقل ماندگاری است. به عبارتی، در حجامت فلاش، فنجان‌ها به سرعت ساکشن شده و سپس آزاد می‌شوند. در نتیجه، این روش نیز احتقان موضعی را کاهش داده و گردش خون را در یک منطقه وسیع‌تر تحریک می‌کند. معمولا روش فلاش یک فرآیند ۵ تا ۱۰ دقیقه‌ای است.

لازم به ذکر است بسته به شرایط و نوع روش درمان، تراپیست ممکن است از چندین کاپ برای بهبود وضعیت فرد کمک بگیرد. به‌طور متوسط، او از سه تا پنج کاپ استفاده می‌کند، اما ممکن است تا هفت کاپ نیز ادامه پیدا کند. اما استفاده بیش از هفت فنجان در یک دوره تقریبا غیر معمول است.