دکتر حجت ابراهیمی نیک در تهران

خدمات :

نمونه برداری تیرویید وپاروتیرویید و توده های گردن و پستان و مارکرگذاری پستان و وایرگذاری پستان و وکیوم بیوپسی پستان و نمونه برداری پروستات و نمونه برداری

کلیه و نمونه برداری کبد و نمونه برداری پانکراس و توده های شکمی نمونه برداری ریه و تخلیه کیست هیداتیک و تخیله آبسه های شکمی و لگنی و تخلیه کیست تخمدان و بیوپسی

مهره و بیوپسی توده های استخوانی و کتترگذاری شکمی و لگنی و کتترگذاری ریه و درمان سرپایی همانژیوم کبد و همانژیوم صورت و آمبولیزاسیون کبد و امبولیزاسیون فیبروم های رحم و استنت گذاری صفرا و استنت

گذاری حالب و wj و نفرستومی و سونوگرافی تخصصی تیرویید و پاراتیرویید و سونوگرافی پستان و نواحی مختلف بدن و داپلر رنگی و الاستو اسکن

و درمان ندول تیرویید و مشاوره ار اف و تزریق الکل و ماکروویو و آراف پاتولوزی های تیرویید و پاراتیرویید و غدد لنفاوی گردن و توده های کبد و درمان سرپایی واریس به روش ار اف واریس و تزریق واریس

انجام اقدامات تشخیصی و درمانی تحت بیهوشی و بیدردی کامل

از آنجا که وجود درد و ترس و اضطراب ناشی از اقدامات تشخیصی و درمانی تهاجمی همچون نمونه برداریها و درمان های rf و…
از دغدغه های مراجعین محترم میباشد این مرکز آمادگی دارد که انجام کلیه اقدامات فوق را تحت بیهوشی و بیدردی کامل
و با حضور مراقبت دائمی متخصص بیهوشی ارائه نماید . بدیهی است با استفاده از این روش مراجعین محترم هیچگونه نگرانی از بابت درد و اضطراب ناشی از اقدامات تشخیصی و درمانی صورت گرفته نخواهند داشت

—-

درمان RF تیروئید

از دیگر درمانهای جدید و کم تهاجمی در رابطه با ندولهای تیروئید درمان RF است که با استفاده از امواج RF انجام میشود
ونیازی به بیهوشی و برش پوستی در ان نیست و همچنین اختلال هورمونی ایجاد نمی کند

این درمان در موارد زیر استفاده میشود :

-درمان توده های خوش خیم تیروئید (کیستیک یا solid)
-درمان توده های بدخیم تیروئید زیر یک سانتی متر به شرط آنکه محدود به تیروئید بوده باشند و غدد پاراتیروئید را درگیر ننموده باشد
-درمان توده های بدخیم و لنف نودهای بدخیم گردن که به علت عمل های جراحی مکرر و یا رادیوتراپی کاندید عمل جراحی مجدد نمی باشد
-درمان آدنوم پرکار تیروئید که به نسبت درمان با ید عوارض هیپوتیروئیدی بعد از درمان ندارد و در خانم های شیرده و بارداری نیز می توان از آن استفاده کرد
درمان آدنوم پاراتیروئید در افرادی که به هر دلیل نمیتوانند جراحی انجام دهند.

—-

درمان واریس با لیزر

لیزر یک پرتو نور با توانایی فوکوس بالا است که از آن می توان برای درمان واریس استفاده کرد، در این روش نور لیزر به رگ واریسی تابانیده می شود و باعث سوزاندن رگ و ایجاد یک رگ خشک شده می شود، این رگ خشک شده به مرور زمان جذب بدن می شود و از بین می ود درمان واریس با لیزر یکی از موثرترین روش های درمانی است که جایگزین روش های قبلی شده و عوارض ناشی از جراحی را ندارد.

در گذشته رگهای واریسی مسدود و طی یک عمل جراحی از بدن خارج می شدند ولی این روش در یک مدت زمان کوتاه و با سوزاندن رگ در داخل بدن انجام می شود، در ادامه به شما خواهم گفت که چرا لیزر روش بهتری است و چه نوع لیزرهایی در این مورد به کار گرفته می شوند و چرا باید به درمان این رگهای واریسی پرداخت.
درمان واریس در گذشته با کمک جراحی صورت می گرفت که به دلیل عوارض بعد جراحی مورد توجه نبود ولی این روزها لیزر توانسته جایگزین بسیار مناسبی برای واریس باشد
بهتر است بدانید لیزر رگها به دو صورت از روی پوست و درون رگی قابل انجام است درمان با لیزر ساده و درمان با لیزر درون رگی

درمان با لیزر ساده

در روش اولی که به آن درمان ساده با لیزر اتلاق می شود رگها از روی پوست و خارج از بدن تحت لیزر قرار می گیرند
که این روش برای رگهای واریسی عنکبوتی و ریز به کار می رود و معمولا بیشتر از یک جلسه نیاز دارد که توسط پزشک معالج برنامه ریزی می شود.

درمان لیزر اندوونوس

در این روش رگهای واریسی بزرگتر درمان می شوند و این رگها از داخل سوزانده و مسدود می شوند
تا پس از خشک شدن جذب بدن شوند، در این روش یک کتتر با کمک یک لوله باریک در حالی که دستگاه سونوگرافی داپلر رگهای درون پا را در صفحه مانیتور نشان می دهد وارد رگ شده
و سپس با ایجاد حرارت رگ سوزانده و از بین می رود، این رگ از بدن خارج نمی شود و به شکل یک اسکار باقی می ماند تا در طی روزها و ماههای آینده جذب بدن شود.

آیا لیزر اندوونوس برای همه مناسب است

به طور معمول بله و این روش می تواند برای همه انواع رگ مناسب باشد تنها عده محدودی که با تعداد رگهای زیاد و کوچک هستند
که باید از روش های دیگر و معمولا اسکلروتراپی فوم استفاده کنند.

درمان رگهای واریسی

رگهای واریسی به خوبی به لیزر اندوونوس و همین طور اسکلروتراپی فوم پاسخ داده و درمان می شوند.

اسکلروتراپی برای درمان واریس

برای درمان رگهای واریسی متوسط تا بزرگ از تزریق اسکلروتراپی فوم استفاده می شود و
در هنگام انجام این درمان پزشک با کمک و هدایت دستگاه سونوگرافی تزریق را انجام می دهد،
بالاخص اگر رگ به طور کامل بر روی پوست قابل مشاهده نباشد، نسبت به شرایط ممکن است به چند بار درمان نیاز باشد و همچنین حداقل یک روز پس از درمان بیمار باید از جوراب واریس استفاده کند.

لیزر سطحی در درمان واریس

لیزر سطحی برای درمان واریس در رگهای کوچک تا متوسط استفاده می شود، لیزر به درون پوست نفوذ و به رگها می رسد،
پزشک برای کاهش درد سطح پوست را خنک نگه می دارد ولی با این حال هنوز هم گزارشات بیماران نشان می دهد که درد ناشی از لیزر کمی بیشتر از اسکلروتراپی است.

لیزر اندوونوس برای درمان واریس

لیزر اندوونوس یک درمان موثر برای رگهای بزرگ واریسی است که در آن پزشک با هدایت سونوگرافی یک کتترکوچک را به طور مستقیم وارد ورید می کند،
به این ترتیب گرمای زیادی که از طریق لیزر به رگ وارد می شود باعث خشک شدن رگ از داخل و ریزش آن می شود.

یک جلسه درمان EVLT یا همان لیزر اندوونوس موثر تر از درمان اسکلروتراپی برای مواردی است که نیاز به جلسات متعدد داشته باشد.
لیزر اندوونوس در برخی موارد یک جایگزین مناسب به نسبت اسکلروتراپی فوم است و همچنین نسبت به سایر روشها از جمله روش جراحی درمانهایی با امواج رادیویی (ابلیشن)

هر دو روش رادیوفرکوئنسی ابلیشن و لیزر اندوونوس نسبت به روش جراحی از عوارض کمتری برخوردار هستند و درمانهای موثرثری برای واریس به حساب می آیند؛

نحوه انجام عمل لیزر و آر اف

وقتی که بیمار با معاینات بالینی و سونوگرافی کالر داپلر کاندید عمل اندوواسکولار (لیزر و یا آر اف) قرار بگیرد،
پس از تعیین وقت قبلی و با انجام آزمایشات روتین انعقادی برای درمان آماده می شود و پس از شیو (shave) کامل محل درمان،
از طریق یک سوراخ حدودا یکی دو میلی متری ابزارها با هدایت سونوگرافی از طریق پوست به درون رگهای مبتلا به واریس منتقل شده
و با مکانیسم تولید حرارت و گرما رگهای واریسی معیوب از مدار گردش خون خارج شده و وقتی خونی در رگها جریان نداشته باشد طبیعتا منجر به درمان واریس می شود

در این روش نیازی به خروج رگها از بدن نیست، زیرا عمل جراحی واریس عوارض پس از عمل و مراقبتهای زیادی را لازم داشته
و در روشهای کم تهاجمی و آر اف نیازی به بیهوشی و جراحی و مراقبتهای پس از عمل نیست و بیمار می تواند پس از آن به کارهای روزمره خود رسیدگی نموده و به زندگی روتین خود بازگردد.

پس از درمان واریس با لیزر و آر اف

پس از درمان یک بانداژ کشی به مدت ۴۸ ساعت بر روی پای بیمار قرار گرفته و البته با همین بانداژ کشی می تواند به سر کار خود رفته
و نیازی به استراحت مطلق ندارد و تنها یک محدودیت برای تعالیتهای شدید تا یک هفته هست که بیمار بایست مراقبت لازم را اشته باشد و پس از ۴۸ ساعت بانداژ باز شده و می تواند استحمام کند.

تا حدود یک ماه حالت سفتی محل عمل و حالتی شبیه به طناب را بیمار در محل عمل حس می کند، نیازی به مراقبت خاص نیست
و جای نگرانی نیست، پس از یک ماه بیمار برای کنترل مراجعه نموده و به طور معمول مشکلات اصلی بالای ۹۵ درصد از بیماران برطرف شده
و اگر رگ واریس ریزی مانده باشد، که به طور معمول زیر زانو ممکن است اتفاق بیافتد (زیرا در عمل آر اف رگهای واریسی اصلی از حدود زانو به بالا درمان می شوند
و ممکن است بعد از عمل رگهای کوچکی در قسمت ساق پا و یا زیر زانو باقی مانده باشد ) که با انجام اسکلروتراپی به عنوان درمان تکمیلی انجام شده و هیچ مسئله ای برای بیمار ایجاد نمی کند.

درمان واریس با لیزر در مرکز سونوگرافی و تصویربرداری تیراد

درمان واریس به روش های لیزر و همچنین آر اف در مرکز سونوگرافی تیراد با کمک پیشرفته ترین دستگاههای روز دنیا انجام می شود،
برای درمان رگهای واریسی و مشکلات ناشی از آن می توانید با مرکز سونوگرافی و تصویربرداری تیراد تماس و نوبت بگیرید

—–

آر اف در درمان توده های ریوی، کلیوی و کبدی

از لیزر آر اف برای درمان توده های ریوی، کبدی و کلیوی استفاده می شود، روش انجام این عمل شبیه به همان روشی است
که برای توده های تیروئید به کار می رود و سوزن مخصوص آر اف در محل بافت هدف قرار گرفته و با تابانیدن امواج درمان صورت می پذیرد.

fna چیست ؟

fna یک روش نمونه برداری است که در آن به جای برش جراحی و برداشتن بافت بدن از یک سوزن برای آن استفاده می کنند،
در این روش یک سوزن باریک به بافت مورد نظر و یا مایع مورد نظر وارد شده و با کمک آن از بافت یا مایع نمونه برداشته می شود،
این روش ایمن است و عوارضی ندارد و نسبت به روش جراحی با عوارض بالا و به جای ماندن اسکار زخم و غیره ارجح است، fna معمولا
با هدایت سونوگرافی انجام می شود تا به شکل دقیق از محل مورد نظر نمونه برداشته شود، اگر بدون سونوگرافی انجام شود ممکن است نمونه مورد نظر جواب دقیقی برای پزشک نداشته باشد.
این روش برای توده های بدن در قسمت‌های مختلف از جمله سینه و تیروئید انجام می شود و به وسیله آن می توان به نتیجه دقیقی از بافت توده یا ندول ایجاد شده رسید

بیوپسی سوزنی core

این نوع بیوپسی شبیه به همان روش بیوپسی FNA است با این تفاوت که سوزن آن کمی بزرگ‌تر است،
در این روش برش پوستی ایجاد نشده و با کمک سونوگرافی سلول و نیز بافت کوچکی از ندول گرفته می شود و برای پاتولوژی ارسال می گردد
و چون بافت گره هدف جدا می شود جواب آن در اکثر موارد جهت تشخیص بیماری کافی است. در واقع اگر پزشک شما نتواند بر اساس بیوپسی تیروئید FNA تشخیص مطمئنی داشته باشد
این یک گزینه خوب به عنوان پلن پشتیبانی در نظر گرفته می شود.

مقایسه دو روش FNA و بیوپسی سوزنی Core

مرکز تیراد با توجه به تجربه زیاد انجام چنین روش هایی در نمونه برداری تیروئید به عنوان مرکز ارجاع بیماران جهت انجام بیوپسی با این روش می باشد،
عوارض این شیوه بسیار بسیار کم و ناچیز است سطح درد در آن مشابه با FNA است ولیکن به لحاظ هزینه به دلیل استفاده از نیدل مخصوص کمی بیشتر از روش FNA است.

مراقبت بعد از نمونه برداری تیروئید

به این دلیل که نمونه برداری به روش سوزنی یک روش سرپائی بدون هیچ برش جراحی بوده و عملا اتفاقی قرار نیست بیافتد مراقبت خاصی نیاز نیست
و در مورد این پزشک توصیه های لازم را به شما خواهد کرد، تنها موردی که ممکن است به آن نیاز داشته باشید این است که اگر دردی بعد از fna داشتید می توانید با مصرف مسکن ها و یا گذاشتن کیسه یخ درد را تسکین دهید.

آیا نمونه برداری درد دارد

نمونه برداری تیروئید به طور معمول با بی حسی انجام می شود و بیمار دردی احساس نخواهد کرد و تنها در لحظه تزریق بی حسی درد مختصری از تزریق خواهد بود
و در مرکز تیراد علاوه بر آن، امکان بیهوشی کامل تحت نظارت متخصص بیهوشی فراهم شده است تا بیمارانی که با ترس و یا فوبیا از نمونه برداری تیروئید رو به رو هستند بتوانند بدون هیچ اضطراب و استرسی نمونه برداری را انجام دهند.
در برخی مراکز نمونه برداری بدون بی حسی انجام می شود که بیمار احتمالا و بر اساس آستانه درد در هر فرد ممکن است درد مختصری را تحمل نماید

سونوگرافی تیروئید و پاراتیروئید چگونه انجام می شود و در چه مواقعی پزشک، سونو تیروئید را تجویز می نماید

سونوگرافی تیروئید و پارائیروئید از امواج صوتی برای تولید یک سری تصاویر از غده تیروئید استفاده می کند که به وسیله آن دکتر رادیولوژیست متوجه شکل و اندازه این غده در بدن می شود، کم کاری و پرکاری غده تیروئید و یا بیماریهایی که مربوط به آن هستند می توانند سایز و شکل آن را تغییر داده و باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای بیمار شوند، از این رو زمانی که دکتر متوجه آثاری از بیماری های مربوط به غدد تیروئید در بیمار می شود درخواست انجام این تست را می کند. این نوع تصویربرداری در زمانی انجام می شود ک پزشک نیاز به بررسی بافت تیروئید و بررسی وجود ندول تیروئید در آن را داشته باشد.

با توجه به اینکه تصاویر تولید شده در حین سونوگرافی تصویر آن تایم و در لحظه است، پزشک از این روش می تواند برای دیگر پروسیجر های پزشکی لازم از جمله نمونه برداری تیروئید استفاده کند، سونوگرافی تیروئید نیاز به هیچ آمادگی خاصی نداشته و لازم نیست تا قبل از انجام آن کار خاصی را انجام دهید، کافیست یک دست لباس راحت بپوشید و به مطب یا مرکز سونوگرافی مراجعه کنید.

سونوگرافی تیروئید و پاراتیروئید چیست

سونو تیروئید بیخطر و بدون درد است، توسط این دستگاه تصاویری از داخل بدن با کمک امواج صوتی ایجاد می شود و انجام آن به وسیله یک مبدل (پروپ) و ژل سونوگرافی که بر روی سطح پوست به طور مستقیم کشیده می شود، صورت می پذیرد. در طی تصویربرداری اولتراسوند و یا اسکن اولتراسوند که آن را سونوگرافی نیز می نامند، امواج صوتی توسط پروپ و ژل به طور مستقیم به بدن منتقل می شود و اطلاعات انعکاس امواج پس از برخورد به اعضای بدن به شکل یک تصویر ثبت می گردد، این دستگاه از اشعه یونیزه (همان اشعه ایکس) استفاده نمی کند، بنابراین بیمار در معرض تابش قرار نمی گیرد و از این نظر که در زمان واقعی و در حال حاضر، تصویر برداری انفاق می افتد، می تواند جریان خون از طریق رگها ، حرکت اندامهای داخلی و ساختار آنها را بررسی نماید.

مداخله صفراوی

در روش مداخله برای درمان مشکلات صفراوی به درمان انسداد باریک شدگی و یا آسیب دیدگی مسیرهای عبوری بین کبد کیسه صفرا و روده کوچک می پردازیم
که مجاری صفراوی نامیده می شوند. صفرا در کبد تولید شده و در کیسه صفرا ذخیره می شود و از اینجا به روده کوچک آزاد می شود تا فرآیند هضم غذا کمک کند.
اگر مجاری صفراوی بسته شوند ممکن است التهاب و عفونت شود که با عنوان کوله سیستیت شناخته می شود. مداخلات صفراوی ممکن است
در جهت برداشتن سنگ های صفرا خارج کردن صفرای اضافه و یا قرار دادن استنت در داخل مجرای صفراوی و یا برای برطرف کردن مشکلات و بازگردانی جریان مایعات انجام شود.

پزشک دستوراتی به شما برای آماده سازی می دهد که ممکن است بر اساس عملی که در پیش رو دارید متفاوت باشد و ممکن است برایتان آنتی بیوتیک تجویز کند.
اگر اخیراً به هر نوع بیماری مبتلا شده اید یا نسبت به چیز خاصی آلرژی دارید به ویژه آلرژی نسبت به عوامل بیهوشی یا یدیناته، این موضوع را به اطلاع پزشک خود برسانید.
در رابطه با هر نوع دارویی که مصرف می کنید از جمله مکمل های گیاهی و آسپرین با پزشکتان مشورت کنید ممکن است از شما خواسته شود چند ساعت قبل از عمل چیزی نخورید
و نیاشامید و مصرف آسپرین و یا و سایر داروهای رقیق کننده خون را ۳ روز قبل از عمل قطع کنید وسایل ارزشمند خود را در خانه بگذارید و یک لباس گشاد و راحت به تن کنید ممکن است از شما خواسته شود گان بپوشید.
اگر قرار است در بیمارستان پذیرش شوید این موضوع را به اطلاع پزشک تان برسانید در غیر این صورت برنامه ریزی های داشته باشید تا امکان برگرداندن شما به خانه از بیمارستان پس از عمل توسط فرد دیگر وجود داشته باشد

مداخلات صفراوی چه هستند؟

مداخلات صفراوی عمل های کمتر تهاجمی می باشند که برای درمان انسداد و یا باریک شدگی و یا آسیب دیدگی مجاری صفراوی انجام میشوند. علاوه بر آن ها می توان از تکنیک های کمتر تهاجمی برای درمان کیسه صفرای معده و یا عفونی استفاده کرد.

صفرا مایعی است که به هضم چربی در غذا ها کمک می کند این ماده در کبد تولید شده و از طریق مجاری صفراوی یا لوله ها به کیسه صفرا می رود و در آنجا ذخیره می شود. در هنگام نیاز کیسه صفرا منقبض می شود و ماده صفرا از طریق مجاری صفراوی وارد روده کوچک می شود. اگر مجاری صفراوی مسدود شوند صفرا نمی توانند وارد روده شود و در نتیجه ممکن است یرقان یا زردی ایجاد شود( در این حالت میزان محصولات صفراوی در خون افزایش پیدا می کند) اگر یرقان شدید شود رنگ پوست بیمار به زرد تغییر می کند و این از زردی در سفیدی چشم آشکار تر خواهد بود اگر مجرایی که کیسه صفرا را به سایر قسمت های مجاری صفراوی متصل می کنند مسدود شود ( معمولاً به علت وجود سنگ های صفرا در کیسه صفرا) التهاب و یا عفونت روی می دهد(کوله سیستیت). معمولا این عارضه با برداشتن سنگ های صفرا ازطریق جراحی درمان میشود برای این منظور ممکن است از لاپاراسکوپی ( کمتر تهاجمی) یا جراحی باز معمولی استفاده شود. در صورتی که بیمار بسیار بدحال باشد و نتوان کوله سیستکتومی و یا عمل برداشتن سنگ های صفرا را از طریق جراحی روی وی انجام داد این عمل به صورت پرکوتانیوس یا بسته توسط متخصص رادیولوژی مداخله ای انجام میشود ( با گذاشتن لوله های کوچکی از طریق پوست در کیسه صفرا).

مداخلات صفراوی عبارتند از:

کولانژیوگرافی ترانس هپاتیک پرکوتانئوس (PTC) در این عمل رادیوگرافیک ماده کنتراست دقیقاً در مجاری صفراوی در داخل کبد تزریق می شود تا بتوان به تصویر برداری از مجاری صفراوی پرداخت معمولاً این عمل توسط رادیولوژیست مداخله ای انجام میشود اگر انسدادی آب باریک شدگی وجود داشته باشد ممکن است عمل های دیگری مورد استفاده قرار بگیرند که عبارتند از:
الف: گذاشتن کاتتر یا لوله تخلیه برای خارج کردن صفرای اضافی از بدن

ب. برداشتن سنگ های صفراوی اشیاء شبیه سنگ از کیسه صفرا و یا مجاری صفراوی

پ. گذاشتن استنت که در این حالت یک لوله پلاستیکی یا فلزی کوچک در داخل مجرا گذاشته می شود تا به باز نگه داشتن آن کمک کند و یا بتوان با استفاده از آن انسداد را دور زد و به این ترتیب به توان مایع را به صورت داخلی تخلیه کرد.

کله سیستکتومی لاپاراسکوپی یا برداشتن کیسه صفرا این عمل معمولاً توسط جراح انجام میشود

کله سیستکتومی از طریق پوست طی یک عمل کمتر تهاجمی است و در این عمل با استفاده از هدایت تصویری لوله ای در کیسه صفرا قرار داده می شود اتساع آن کاهش پیدا کند و از التهاب کیسه صفرا که معمولاً عفونی شده است کم شود معمولا این عمل توسط متخصص رادیولوژی مداخله ای و در بیمارانی انجام میشود که بسیار بدحال تر از آن هستند که بتوان روی آن ها عمل کله سیستکتومی را انجام داد . رادیولوژیست مداخله ای متخصصی است که عمل های کمتر تهاجمی را با استفاده از هدایت تصویری انجام می دهد این متخصص از فلوروسکوپی، سی تی اسکن و سونوگرافی به عنوان ابزارهای هدایتی برای عبور دادن سوزن های پانکچر کاتتر ها و وایرها جهت انجام عمل های مانند بیوپسی تخلیه توده های مایع یا آبسه ها گذاشتن کاتتر های تخلیه و گشاد کردن و یا استنت گذاری برای مجاری و عروق باریک شده استفاده می کند.

کاربرد های معمول این عمل ها چه هستند؟

بیماری های مختلفی وجود دارد که می توانند باعث انسداد یا باریک شدن مجاری صفراوی شوند از جمله ی این بیماری ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

التهاب- پانکراتیت ( التهاب پانکراس) کولانژیتیس اسکلروزی (التهاب مجاری صفراوی)
تومورها – سرطان پانکراس کیسه صفرا و مجاری صفراوی کبد بزرگ شدن گره های لنفاوی به علت انواع مختلف تومورها
سنگهای صفرا که ممکن است در کیسه صفرا یا مجاری صفراوی قرار داشته باشند
آسیب دیدگی مجاری صفراوی در هنگام جراحی
عفونت
در مجموع می توان از PTC وERCP برای درمان تمام موارد انسداد مجاری صفراوی و یا باریک شدگی به علت عوامل بالا استفاده کرد مگر برای برداشتن خود کیسه صفرا این عمل نیاز به جراحی دارد ( کله سیستکتومی)

آماده سازی بیمار

معمولاً قبل از انجام این عمل برای بیماران آنتی بیوتیک تجویز می شود

ممکن است قبل از آغاز عمل از بیمار خون گرفته شود

قبل از عمل خون گرفته شده از بیمار بررسی و آزمایش می شود تا بر اساس آن نحوه ی عملکرد کلیه مشخص شده و نرمال بودن عوامل انتقال خون مورد تایید قرار بگیرد

باید هر نوع دارویی را که مصرف می کنید از جمله مکمل های گیاهی را به اطلاع پزشک خود برسانید سابقه هر نوع حساسیت به ویژه به داروهای بیهوشی، بیهوشی عمومی و یا مواد کنتراست حاوی ید را اعلام کنید. محسن پزشکی از شما بخواهد مصرف آسپرین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) یا داروهای رقیق کننده خون را برای یک دوره مشخص قبل از عمل قطع کنید

سابقه هر نوع بیماری جدید یا مشکلات پزشکی را به اطلاع پزشکی خود برسانید

اگر هرگونه احتمال بارداری برای زنان وجود دارد پزشک معالج و متخصص رادیولوژی باید از این موضوع آگاه شود. بسیاری از تست های تصویربرداری در مواردی که فرد باردار باشد انجام نمی شود تا جنین در برابر تابش پرتو قرار نگیرد. اگر انجام رادیوگرافی ضروری باشد باید اقداماتی را در جهت به حداقل رساندن دوز تابشی نوزاد انجام داد

پزشک به شما دستورالعمل های خاصی برای آماده سازی می دهد که شامل تغییرات لازم در برنامه معمول مصرف دارو هاست

به جز داروها ممکن است دستورالعمل های در ارتباط با خوردن و آشامیدن برای چند ساعت قبل از عمل دریافت کنید

ممکن است از شما خواسته شود بخشی از لباسها یا همه آنها را بیرون آورید و در هنگام انجام معاینات از لباسهای مخصوص (گان) استفاده کنید همچنین ممکن است از شما خواسته شود جواهرات عینک و هرگونه شیء فلزی و یا لباسی که ممکن است باعث اخلال در تصاویر رادیوگرافی شود بیرون آورید

برنامه ریزی های انجام دهید تا یکی از اقوام یا دوستان شما پس از عمل شما را به خانه برساند

برخی مداخلات صفراوی نیاز به بستری حداقل برای یک شب در بیمارستان دارند

تجهیزات

در این عمل تجهیزات رادیوگرافی التراسوند یا سی تی اسکن در ممکن است برای هدایت تصویری مورد استفاده قرار بگیرند تجهیزات دیگر مانند آندوسکوپ، لاپاراسکوپی، کاتتر و بالن و یا استنت نیز در برخی موارد مورد استفاده قرار می گیرند

تجهیزاتی که معمولاً برای این عمل مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از تخت رادیولوژی، یک یا دو دستگاه رادیولوژی و یک مانیتور شبیه به تلویزیون که در اتاق معاینه قرار داده شده است. فلوروسکوپی که اشعه ایکس را به تصاویر ویدئویی تبدیل می کند برای مشاهده و هدایت عمل مورد استفاده قرار می گیرد. از دستگاه رادیوگرافی برای تولید ویدئو استفاده شده و پزشک در کنار تخت که بیمار روی آن قرار دارد می ایستد.

اولتراسوند

اسکنرهای التراسوند دارای کنسولی هستند که در آن یک رایانه و تجهیزات الکترونیک قرار می گیرد در این کنسول یک نمایشگر ویدئو و یک ترانسدیوسر وجود دارد که از آن برای اسکن بدن و عروق خونی استفاده می شود. ترانسدیوسر و یا پروب دستگاه کوچک دستی شبیه به میکروفون است که توسط یک کابل به اسکنر متصل شده است. ترانسدیوسر سیگنالهای با فرکانس بالا به سمت بدن ارسال کرده و سپس انعکاس سیگنال ها را از بافت های بدن دریافت می کنند. اصولی که در اینجا حاکم هستند مشابه همان اصولی هستند که در سیستم های سونار در قایق ها و زیردریایی ها مورد استفاده قرار می گیرد

تصویر التراسوند بلافاصله در صفحه نمایشگر که شباهت زیادی به نمایشگرهای کامپیوتر و تلویزیون دارد دیده می شود. تصاویر بر اساس دامنه یعنی قدرت، فرکانس و زمانی که سیگنال صوتی از بدن بیمار به سمت پروب حرکت می کنند تولید می شود.

سی تی اسکن

اسکنر سیتی معمولاً یک ماشین بزرگ جعبه مانند است که حفره ای در وسط آن قرار گرفته و یا دارای یک تونل کوتاه است.بیمار معمولا روی تخت باریک دستگاه می خوابد و سپس تخت به داخل حفره دستگاه هدایت می شود. هنگامی که تصویربرداری آغاز می شود تیوپ های اشعه ایکس یا آشکارسازهای که در دستگاه تعبیه شده اند دور بیمار می چرخند. کامپیوترهای متصل شده به دستگاه اطلاعات تصویر برداری در پردازش کرده و برای تکنسین ای که هدایت دستگاه را به عهده دارد نمایش داده می شود. دستگاه های سی تی اسکن تصاویر برش هایی از بدن با استفاده از

پرتوی ایکس تولید می کنند این برش ها معمولاً بین یک دهم تا یک سانتی متر ضخامت دارند.

تجهیزات دیگر

کاتتر: لوله پلاستیکی باریک و بلند که ضخامت آن اندازه ی یک رشته ماکارونی استاندارد است
بالون: لوله پلاستیکی باریک و بلند که بالون کوچکی در انتهای آن قرار دارد
استنت: لوله پلاستیکی یا توری فلزی کوچک
اندوسکوپ: یک ابزار نوری که از آن برای معاینه داخل بدن استفاده میشود
لاپاراسکوپ: ابزاری باریک و شبیه به لوله که در انتهای آن چراغ و لنزی برای مشاهده داخل حفره شکم تعبیه شده است
فرایند عمل

در کلانژیوگرافی ترنسفریک پرکتانیوس (PTC) از هدایت تصویری برای تزریق ماده کنتراست در مجاری صفراوی استفاده می شود تا بتوان از این مجاری و کیسه صفرا با استفاده از پرتو x تصاویر تهیه کرد

در ERCP آندوسکوپی و پرتو ایکس با یکدیگر ترکیب می شوند تا بتوان به بررسی داخل مجاری صفراوی کیسه صفرا مجاری پانکراس پرداخته و با استفاده از اشعه ایکس از آنها تصویر تهیه کرد

در کله سیستوستومی از طریق پوست از لاپاراسکوپی استفاده می شود و آن را از طریق برش پوستی کوچکی که در نزدیکی ناف ایجاد می شود عبور داده و وارد حفره شکمی می کنند به این ترتیب می توان قسمتهای داخلی شکم را روی صفحه تلویزیون مشاهده کرد با استفاده از هدایت لاپاراسکوپی کیسه صفرا جابجا شده و از طریق یک برش کوچک برداشته می شود. اگر استفاده از روش لاپارسکوپی امکان پذیر نباشد کیسه صفرا از طریق جراحی باز برداشته می شود

نحوه انجام عمل

ممکن است این عمل به صورت سرپایی انجام شود با این حال برخی عمل ها به پذیرش نیاز دارند. قبل از عمل ممکن است سونوگرافی سی تی اسکن یا ام آر آی انجام شود. گاهی اوقات داروهایی برای بیمار تجویز می شود تا با درد و تهوع مقابله شود و از آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری از عفونت استفاده می شود. بیمار روی تخت معاینه قرار داده می شود ممکن است مانیتورهایی برای پایش ضربان قلب فشار خون و نبض در هنگام عمل به بیمار متصل شود. پرستار یا تکنولوژیست آی وی لاین از بیمار تهیه کرده تا بتوانند داروهای آرامبخش را به صورت وریدی برای بیمار تجویز نماید ممکن است از مسکن های خفیف استفاده شود در عوض ممکن است بیهوشی عمومی برای بیمار تجویز شود. در صورت بیهوشی عمومی بیمار در تمام طول عمل بیهوش بوده و توسط متخصص بیهوشی زیر نظر گرفته می شود.

ERCP (endoscopic retrograde cholangiopancreatography):

در این عمل آندوسکوپ از طریق دهان مری و معده وارد اولین قسمت روده کوچک می شود در مرحله بعدی کاتتر از طریق آندوسکوپ عبور داده شده و ماده کنتراست در مجاری صفراوی تزریق می شود سپس تصویر برداری با اشعه ایکس انجام میشود

PTC (percutaneous transhepatic cholangiography):

ناحیه ای از بدن که قرار است سوزن یا لاپاراسکوپی از آن عبور داده شود تراشیده شده استرلیزه شده و با استفاده از دریپ جراحی پوشانده می شود یک برش پوستی بسیار کوچک ایجاد می شود و سوزن نازک از طریق پوست از زیر دنده ها و با هدایت فلوروسکوپی وارد کبد می شود ماده کنتراست در کبدو مجاری صفراوی تزریق شده و تصویر برداری از با اشعه ایکس انجام میشود در صورتی که انسداد مشاهده شود ممکن است کاتتر موقتا در کبد نگه داشته شود تا صفرا به داخل روده کوچک تخلیه شود و یا کیسه ای در خارج از بدن جمع آوری گردد

گذاشتن استنت: استنت با استفاده از هدایت تصویری در بخش باری که مجرای صفراوی قرار بگیرد تا به باز نگه داشتن مجرا کمک کند. گاهی اوقات ممکن است برای کمک به باز شدن مجرای باریک شده از کاتتری که در انتهای آن بالونی تعبیه شده است استفاده شود.

ممکن است استنت ها به صورت خودکار و یا با استفاده از بالون باز شوند استنت های که با استفاده از بالون باز می شوند معمولاً در انتهای کاتتری با همین منظور قرارداد می شوند تا وقتی بالون باز شد استنت به دیواره مجرا فشرده شود وقتی باد بالون خالی شده و برداشته شد استنت در محل می مانند و مانند چهارچوبی برای مجرا عمل می کند

برداشتن سنگ های صفرا

اگر در تصویربرداری مشخص شود سنگ های صفرا در مجرای مشترک صفراوی وجود دارند ممکن است پزشک برشی را در کیسه صفرا ایجاد کرده و سنگ های صفراوی را بردارد

کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک

با استفاده از یک برش کوچک در نزدیکی ناف ابزار لاپاراسکوپی مورد استفاده قرار می گیرد شکم با گاز دی اکسید کربن باد می شود تا امکان هرچه بهتر مشاهده ی میدان جراحی فراهم شود. ۳ برش کوچک دیگر نیز در عمل لاپاراسکوپی ایجاد می شود تا بتوان ابزارهای مخصوص را از طریق آن عبور داد بر اساس تصاویر داخلی گرفته شده با دستگاه لاپاراسکوپی می توان کیسه صفرا را برداشت

تجربه بیمار در هنگام عمل و پس از آن

برای نظارت بر ضربان قلب و فشار خون بیمار دستگاه های مانیتورینگ به وی متصل می شود. ممکن است بیمار هنگام فرو بردن سوزن برای گرفتن رگ و همچنین تزریق ماده بی حس کننده کمی احساس سوزش نماید در اغلب اوقات از عوامل بی حس کننده موضعی برای بی حسی پوست استفاده می شود تا جنین سوزشی احساس نشود هنگام قرار گرفتن کاتتردر ورید یا شریان ممکن است بیمار اندکی احساس فشار نماید

در صورت استفاده از بیهوشی عمومی بیمار در طول عمل بیهوش بوده و تحت نظارت متخصص بیهوشی قرار دارد. اگر از آرام بخش استفاده شود ممکن است داروهایی به شکل تزریق وریدی برای بیمار تجویز گردد و در نتیجه بیمار احساس خواب آلودگی داشته باشد. گاهی اوقات هنگام تزریق ماده کنتراست بیمار اندکی احساس گرما می کند . پس از عمل بیمار تا زمانی که آمادگی لازم برای رفتن به خانه را پیدا کند در اتاق ریکاوری می ماند. در مجموع بیمار می تواند ظرف چند روز فعالیت های زندگی روزمره ی خود را دنبال کنند در برخی عمل ها کیسه ای به بدن بیمار متصل می شود تا صفرای تخلیه شده در این کیسه جمع آوری شود. مدت استفاده از این کیسه در بیماران مختلف متفاوت است.

تفسیر نتایج عمل

متخصص رادیولوژی مداخله ای و یا پزشک معالج نتایج عمل شما را تفسیر کرده و گزارشی را برای پزشک ارجاع دهنده تنظیم می کند و این پزشک نتایج را به اطلاع شما می رساند ممکن است متخصص رادیولوژی از شما بخواهد پس از کامل شدن عمل یا درمان برای پایش در مراحل بعد به وی مراجعه کنید. ویزیت های بعدی ممکن است دربردارنده ی معاینه جسمانی، مطالعات تصویری و انجام آزمایشات خونی و سایر آزمایشات باشد. در دوره پایش بیمار می تواند هر نوع اثر جانبی آیا تغییری که به واسطه عمل یا درمان ضربه ای ایجاد شده است را به اطلاع پزشک برساند

فواید و مضرات

فواید
در عمل PTC و عمل های مرتبط با آن هیچ گونه برشی ایجاد نمی شود و تنها یک نقطه کوچک در پوست ایجاد شده و بعدها با استفاده از بخیه بسته می شود برای انجام عمل ERCP و عمل های مرتبط با آن برش جراحی مورد استفاده قرار نمی گیرد. برای عمل های لاپاراسکوپی فقط برشهای کوچک ایجاد می شود
با استفاده از این روش ها می توان از مخاطرات مربوط به عمل جراحی اجتناب کرد
در این عمل ها دوره بستری در مجموع کمتر از عمل های جراحی است
زمان ریکاوری این عمل ها بسیار کوتاه تر از عمل جراحی است
مخاطرات

در هر عملی که در آن پوست سوراخ شود خطر ابتلا به عفونت وجود دارد احتمال ابتلا به عفونت و ضرورت استفاده از درمان آنتی بیوتیکی در اینجا یک در هزار می باشد
ریسک بسیار پایین واکنش های آلرژیک به ماده کنتراست وجود دارد
خونریزی در ارتباط با عمل با احتمال بسیار پایین وجود دارد. در صورت خونریزی این عارضه تقریباً در تمام موارد خود به خود برطرف می شود در صورت نیاز به درمان همواره می توان از روش آمبولیزاسیون شریانی که یک تکنیک کمتر تهاجمی است استفاده کرد
احتمال آسیب دیدگی های سایر اندامها مثلا سوراخ شدن روده بسیار کم است
محدودیتهای مداخلات صفراوی

عملهای کمتر تهاجمی مانند مداخلات صفراوی ممکن است برای تمام بیماران مناسب نباشند پزشک و متخصص رادیولوژی مداخله ای در مورد موقعیت های مناسب برای استفاده از انواع مختلف عمل ها تصمیم گیری می کنند. به عنوان یک قاعده کلی عملهای کمتر تهاجمی نسبت به عمل های جراحی باز ترجیح داده می شود اما مواردی وجود دارد که در آن استفاده از این روش ها مناسب نیست در مجموع اگر چنین مواردی وجود داشته باشد باید این عمل را به عنوان درمان منتخب در نظر گرفت.

در برخی موارد عود کردن مشکلات قبلی مانند انسداد استنت و یا کله سیستیت ممکن است روی دهد. در چه مواردی تکرار مداخله ضروری می شود در غیر این صورت باید از جراحی باز استفاده کرد

رادیولوژی مداخله ای

رادیولوژی مداخله ای از تکنیک ها اشاره می کند که بر استفاده از هدایت تصویربرداری رادیولوژیکی ( فلوروسکوپی التراسوند سیتی یا ام آر آی) برای درمان دقیق و هدفمند متکی هستند در اغلب روش های درمانی رادیولوژی مداخله ای تکنیک های کمتر تهاجمی به جای جراحی باز و لاپاراسکوپیک مورد استفاده قرار می گیرد. همانطور که در بسیاری از عمل های رادیو گوشی مداخله ای دیده می شود عبور دادن سوزن از پوست برای رسیدن به هدف یکی از مهمترین ابزار خواست از این رو این نوع عمل ها را جراحی نقطه ای می نامند.

مهارتهای ضروری برای رادیولوژیست های مداخله ای در تفسیر تصاویر تشخیصی و همچنین دستکاری سوزن ها و استفاده از لوله های کاتتر ظریف و وایرها برای پیمایش در اطراف بدن تحت کنترل تصویری می باشد. این متخصصین در حوزه رادیولوژی و درمان های مداخله ای آموزش دیده اند. در هیچ کدام از شاخه های دیگر پزشکی چنین ترکیب منحصر بفردی از مهارت ها وجود ندارد.

تاثیراتی که رادیولوژی مداخله ای بر بیمار دارد درکمتر حوزه ای از پزشکی بیمارستانی دیده می شود اگرچه رادیولوژی مداخله ای از توانایی برای استفاده از تکنیک های بسیار متعدد برخوردار است اما در مجموع می توان این تکنیک ها را در دسته اصلی قرارداد:

دامنه این بیماری های که می توان به واسطه رادیولوژی مداخله ای درمان کرد گسترده و همچنان در حال گسترش است. در اغلب اوقات باید درمان های مداخله ای را به عنوان یکی از گزینه های درمانی مختلف در دسترس در نظر گرفت.

مزیت های استفاده از تکنیک های کمتر تهاجمی عبارتند از کاهش ریسک کوتاه شدن دوره بستری در بیمارستان کاهش هزینه ها افزایش راحتی بیمار و بازگشت سریع تر به فعالیت های روزانه و شغل. کارایی درمان در اغلب اوقات نسبت به روشهای معمولی بالاتر بوده و یا با آنها برابری می کنند. روش های مداخله ای علاوه بر انسان ها در جانوران نیز مورد استفاده قرار می گیرد

بیماری های عروق خونی

شریان ها

باریک شدن شریان ها باعث محدودیت جریان خون می شود متخصصین رادیولوژی مداخله ای با استفاده از بالون ها برای انبساط عروق با این عوارض مقابل می کنند و گاهی اوقات از فنر های فلزی که استنت نامیده می شود برای باز نگهداشتن عروق استفاده می کنند. گاهی اوقات شریان ها ناگهان مسدود شده و منبع خونی به اندام ها قطع می شود. اگر خون رسانی بازگردانی نشود ممکن است قطع کردن اندام ضروری شود. متخصصین رادیولوژی مداخله ای می توانند با تجویز مواد ضد انعقادی مستقیم در شریان از طریق کاتتر های کوچک این عارضه را درمان کرده و اندام ها را نجات دهند.

عروق متسع شده ( آنوریسم ها) و خطر پارگی و خونریزی: در رادیولوژی مداخله اید با ترمیم پوشش داخلی عروق با استفاده از لوله هایی که گرافت استند نامیده می شوند با این مشکلات مقابله می شود

خونریزی

این عارضه یکی از اورژانسی ترین مشکلاتی است که با استفاده از رادیولوژی مداخله ای درمان می شود. ممکن است خونریزی در هر جایی از بدن اتفاق بیفتد مثلا خونریزی احشایی و یا خونریزی ثانوی نسبت به آسیب دیدگی های بزرگ و یا پس از تولد روی دهد. در اغلب اوقات می توان با مسدود کردن عروق خونریزی را برای همیشه برطرف کرد ( آمبولیزاسیون). ترمیم دوباره پوشش داخلی عروق با استفاده از استنت گرافت و باد کردن بالون در عروق برای متوقف کردن خونریزی تا زمانی که بتوان از جراحی اورژانس را انجام داد از دیگر کاربردهای رادیولوژی مداخله ای است. همچنین می توان در برخی عملهای جراحی مانند سزارین در بیمارانی که احتمال بالای خونریزی به علت غیر نرمال بودن جفت در آنها مطرح می باشد از مداخلات رادیولوژی استفاده کرد.

وریدها

لخته های خونی در ریه – آمبولی پولموناری

رادیولوژی مداخله ای دو شکل درمانی برای مقابله با آمبولی ریوی دارد که عبارتند از گذاشتن دستگاه ها ( فیلترهای وانا کاوای تحتانی) برای به دام انداختن لخته های خونی قبل از اینکه به ریه برسند و باعث به وجود آمدن آمبولی ریوی شوند و استفاده از کاتتر های کوچک برای تجزیه کردن لخته های خونی و بازگردانی جریان خون در جایی که آمبولی ریه به گسترده وجود دارد

وریدهای متسع ( وریدهای واریسی): این وریدها عمدتا در پاها مشاهده می شود اما ممکن است در ناحیه ی لگن و یا کیسه بیضه نیز دیده شوند می تواند با مسدود نمودن عروق از طریق درمان حرارتی و یا با استفاده از داروهای تحریک کننده و تکنیکهای آمبولیزاسیون این عروق را درمان نمود.

عروق مسدود شده: ممکن است این عروق در جایی دیده شوند که بیماری انعقادی خونی در وریدها وجود داشته باشد و گاهی اوقات می توان با استفاده از داروهای حل کننده لخته خونی از طریق کاتتر کوچکی که به داخل ورید هدایت شده است این عارضه را درمان کرد. بیماران در نتیجه باریک شدن وریدها و زمانی که لخته خونی با استفاده از بالون و استنت تخریب می شود دکتر این مشکل می شوند. گاهی تومورها در قفسه سینه باعث فشرده شدن وریدها شده و در پی آن تورم صورت، سردرد و سایر علایم که معمولا با استفاده از استنت برطرف می شوند، ایجاد می گردد.

مداخلات غیر عروقی

گاهی اوقات این حوزه از پزشکی را اونکولوژی مداخله ای می نامند اما روش های درمانی مربوط به آن برای برطرف کردن مشکلات خوش خیم نیز مناسب است. روش های درمانی رادیولوژی مداخله ای در این رابطه عبارتند از:

درمان تومور یا سرطان (ابلیشن تومور آمبولیزاسیون)
کاهش اثرات سرطان بر سایر اندام ها مانند انسداد احشایی کلیوی کبدی و غیره
یه توده های مایع یا چرک در قفسه سینه و شکم
گذاشتن تیوپ های تغذیه
درمان استخوان های کولاپس شده ستون فقرات (ورتبروپلاستی)
درمان تومورها

این روش درمانی به منظور کوچک کردن و یا از بین بردن تومورهای به کار گرفته می شود که در محل اولیه خود قرار داشته و یا به نواحی دیگر گسترش یافته یا اصطلاحا متاستاز داده اند. این حوزه به سرعت در حال گسترش بوده و باعث افزایش بقای بیماران شده است.

تومورهای کبد و کلیه و سایر تومورها ( استخوان و ریه و غیره)

با استفاده از روش های درمانی تخریبی یا ابلیشن می توان این تومورها را درمان کرد معمولاً در این روش ها از تخریب حرارتی و یا آسیب با استفاده از فریز کردن استفاده می شود ( رادیوفرکانس لیزر ماکرو ویو اولتراسوند و کرایوتراپی). در این روش درمانی از نظارت همزمان تصویری با اولتراسوند سی تی اسکن و ام آر آی استفاده می شود.

فیبروئیدهای رحمی

خونریزی های شدید در دوران قاعدگی و درد ممکن است به علت تومور های خوش خیمی ایجاد شود که فیبروئید نامیده می شود ممکن است بتوان با مسدود کردن عروق خونی تغذیه ی این تومور را برعهده دارند این عارضه را با کوچک کردن تومور از بین برد (UFE). گاهی اوقات آمبولیزاسیون در ترکیب با درمان دارویی و یا رادیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد که به واسطه آن طومارها هدف قرار داده شده و برخی اثرات جانبی سرطان کاهش پیدا می کنند

بیماری های سنگ

سنگ های کلیه بسیار شایع هستند و باعث درد عفونت و انسداد کلیه می شوند. انسداد کلیه در حالیکه عفونت وجود دارد باعث آسیب بازگشت ناپذیر و سریع کلیوی می شود. تکنیک های مداخله ای عبارتند از گذاشتن لوله در کلیه ها ( نفروستومی) برای اینکه امکان تخلیه ادرار و برداشتن سنگ ها با استفاده از ابزارهای مختلفی که از طریق پوست در کلیه گذاشته می شود فراهم گردد. در بهترین حالت می توان سنگ های بزرگ کلیه را با ایجاد تونلی در کلیه از طریق یک برش کوچک پوستی و سپس عبور دادن آندوسکوپ دقیقاً به سمت کلیه، شکستن سنگ با ابزارهای ویژه و بیرون آوردن خرده سنگها درمان نمود ( نفرولیتوتومی از طریق پوست).

سنگ های صفراوی

یکی از شایع ترین اختلالات بخش فوقانی و حفره شکمی سنگ های صفراوی می باشد. اغلب این سنگ ها با روش های لاپاراسکوپی قابل برداشتن هستند. وقتی که سنگ ها یا تومورها باعث انسداد مجاری صفراوی شوند یرقان ایجاد می شود که در اغلب اوقات می توان آنرا با عبور دادن یک تلسکوپ ( آندوسکوپی) از طریق مری مشاهده کرد اما گاهی اوقات لازم است که متخصص رادیولوژی مداخله ای با قرار دادن لوله های کانتر در کبد برای برداشتن سنگ ها و یا گذاشتن استنت برای به وجود آوردن امکان تخلیه آن را تخلیه نماید.

نمونه برداری از پستان با هدایت سونوگرافی

در نمونه برداری از پستان با هدایت سونوگرافی از امواج صوتی برای کمک به موقعیت یابی توده های پستانی و هرگونه اختلال استفاده می شود تا بتوان ان نمونه های لازم بافت برای آزمایش زیر میکروسکوپ را تهیه کرد. استفاده از این روش برای نمونه گیری در مقایسه با روش جراحی کمتر تهاجمی بوده هیچ اثری یا بافت اسکاری از خود بر جای نمی گذارد و بیمار را در معرض تابش پرتو قرار نمی دهد

بیمار باید قبل از انجام عمل هر گونه حساسیت به داروها عوامل بی حسی سابقه بیماری یا بیماری های جدید، مصرف داروها از جمله آسپرین و مکمل های گیاهی را اعلام نماید. ممکن است پزشک از بیمار بخواهد برای مدت سه روز قبل از عمل مصرف هر گونه داروی رقیق کننده خون را قطع نماید. ممکن است در روز عمل از شما خواسته شود لباس مخصوص اتاق عمل بپوشید و اگر قرار است مسکن یا آرام بخش دریافت کنید بهتر از هماهنگی های لازم و برای رساندن شما به منزل انجام شود.

توده های یا اختلالات که در پستان وجود دارند در اغلب اوقات با معاینه فیزیکی ماموگرافی و یا انجام سایر مطالعات تصویربرداری مشخص میشود. اما با استفاده از روش های تصویربرداری نمی توان با قاطعیت خوش خیم یا بدخیم بودن یک توده را تعیین نمود.

نمونه برداری از پستان برای گرفتن نمونه هایی از سلول های ناحیه مشکوک و بررسی آنها در زیر میکروسکوپ انجام می شود تا بتوان به تشخیص قطعی رسید. برای انجام این کار از روش های مختلف مانند جراحی و یا روشهای کمتر تهاجمی استفاده می شود که در این روش ها یک سوزن تو خالی با استفاده از هدایت تصویری به محل مورد نظر هدایت می شود. با استفاده از نمونه برداری با سوزن بیوپسی نمی توان تمام ضایعه را برداشت.

نمونه برداری با هدایت تصویری برای گرفتن نمونه هایی از ناحیه ی غیر نرمال با استفاده از هدایت سونوگرافی ام آر آی و یا ماموگرافی انجام میشود.

نمونه برداری با کمک سونوگرافی زمانی انجام میشود که در معاینات سونوگرافی چنین اختلالاتی مشاهده شود:

۱٫ توده سفت مشکوک

۲٫ انحراف در ساختار بافت پستان

۳٫ ناحیه ای با تغییر غیرعادی بافت

گاهی اوقات ممکن است پزشک انجام معاینه سونوگرافی را برای توده هایی که در معاینه فیزیکی قابل لمس هستند تجویز نماید

در چهار عمل نمونه برداری از هدایت اولتراسوند استفاده می شود:

آسپیراسیون با سوزن نازک (FNA) که در آن یک سوزن بسیار کوچک برای بیرون کشیدن مایع یا سلول ها از ناحیه غیر نورمال مورد استفاده قرار می گیرد
کورنیدل که در آن از یک سوزن بزرگ تو خالی برای برداشتن نمونه از بافت پستان استفاده می شود
دستگاه وکیوم (VAD) که در آن از یک دستگاه برقی وکیوم برای جمع آوری نمونه های بافتی مختلف در هنگام گذاشتن یک سوزن استفاده می شود
لوکالیزاسیون وایر که در آن یک گایدوایر در ناحیه مشکوک قرار داده می شود تا جراح بتواند ضایعه را برای نمونه برداری جراحی شناسایی کند
تجهیزات لازم برای انجام نمونه برداری عبارتند از واحد سونوگرافی همراه با نمایشگر ها و پروب های مربوطه برای انجام اسکن. پروب ابزاری دستی شبیه به میکروفون است که برای انجام اسکن از آن استفاده می شود. از پروب های مختلف برای انجام اسکن های متفاوت استفاده می شود. این دستگاه امواج صوتی با فرکانس بالا را به سمت بدن منتشر می کند و از انعکاس آن برای تولید تصویر استفاده می کند. اصولی که در اینجا حاکم هستند مشابه همان اصولی هستند که در سیستم های سونار در قایق ها و زیردریایی ها مورد استفاده قرار می گیرد

تصویر التراسوند بلافاصله در صفحه نمایشگر که شباهت زیادی به نمایشگرهای کامپیوتر و تلویزیون دارد دیده می شود. تصاویر بر اساس دامنه یعنی قدرت، فرکانس و زمانی که سیگنال صوتی از بدن بیمار به سمت پروب حرکت می کنند تولید می شود. از مقدار اندکی ژل برای تسهیل حرکت امواج صوتی از داخل بافت های بدن استفاده میشود. امواج صوتی برای بررسی برخی از قسمت های بدن بسیار خوب است اما برای بررسی برخی قسمت های دیگر از جمله ریه ها مناسب نیست.

بیوپسی پستان در بر دارنده استفاده از یکی از تکنیک های چهارگانه است:

بیوپسی با سوزن که معمولا در مطب انجام می شود.

کور بیوپسی استروتاکتیک: که با هدایت ماموگرافی انجام می شود.

کور بیوپسی با هدایت اولتراسوند

بیوپسی جراحی که در اتاق عمل انجام می شود.

اگر پزشک شما توده ای را در پستان احساس کند در اغلب اوقات بیوپسی با سوزن را انجام می دهد که ممکن است به صورت آسپیره کیست، با سوزن نازک آسپیره یا کور بیوپسی انجام شود. در هر عمل یک سوزن در پستان فرو برده می شود تا از بافت مورد نظر نمونه برداری شود. اگر نتوان توده پستان را لمس کرد و فقط در ماموگرافی یا اولتراسوند دیده شود ممکن است پزشک کور بیوپسی استروتاکتیک یا کوربیوپسی با هدایت سونوگرافی را توصیه کند. برای کوربیوپسی استریوتاکتیک، در حالی که روی شکمتان روی تخت دراز کشیده اید پستان از حفره ای در تخت عبور داده می شود. با هدایت ماموگرافی کامپیوتری در ناحیه مورد نظر پزشک یک سوزن توخالی را در داخل پستان فرو می کند و چند نمونه استوانه ای شکل از بافت را برای بررسی برمی دارد. کوربیوپسی اولتراسوند را می توان در جایی انجام داد که توده پستان در سونوگرافی مشخص شود. در این عمل پزشک از پروب سونوگرافی برای یافتن موقعیت توده استفاده کرده و یک سوزن توخالی را برای بداشتن چند نمونه از بافت مورد نظر مورد استفاده قرار می دهد. کور بیوپسی اولتراسوند و استریوتاکتیک در بردارنده برداشتن چند نمونه بافتی کوچک با استفاده از سوزن است. با این حال اگر ناحیه مشکوک مشخص شده در ماموگرافی یا سونوگرافی برای کوربیوپسی در دسترس نباشد و یا اگر پزشک بخواهد تمام ناحیه برداشته شود ممکن است توصیه کند از بیوپسی جراحی استفاده شود. جراحی پستان در اتاق عمل و با استفاده از دو تکنیک انجام می شود: موقعیت یابی سوزن و بیوپسی اگزیشنال. در موقعیت یابی سوزن یک سوزن همراه با سیم با هدایت ماموگرافی یا سونوگرافی در داخل پستان گذاشته می شود تا موقعیت ناحیه مشکوک مشخص شود. سپس جراح برش هایی را در پستان و در سمت سیم انجام می دهد و ناحیه مورد نظر را بر می دارد. حتی اگر نتوان توده پستان را لمس کرد ممکن است پزشک برداشتن تمام توده را به جای نمونه گیری با سوزن توصیه کند. یکبار دیگر جراح برشی را در پستان ایجاد می کند و تمام توده را برمی دارد. جراحان در اغلب اوقات همچنین در هنگام این عمل مقدار کمی از بافت سالم را از اطراف توده برمی دارند. بیوپسی جراحی را می توان در یک موسسه خصوصی یا عمومی انجام داد باید در مورد موسسه ای که میخواهید این کار را در آنجا انجام دهید با پزشک خود مشورت کنید. چون بیوپسی پستان به صورت سرپایی انجام می شود. می تونید مدت کوتاهی پس از عمل ترخیص شوید

عمل های مداخله ای برای مدیریت درد ستون فقرات کمری

ستون فقرات در ناحیه لومبوساکرال از مهمترین منابع درد بوده و بیش از هر نقطه دیگری در بدن باعث دردهای معلولیت زا می شود. می توان با انجام عمل های مداخله ای تسکین دهنده با هدایت سی تی اسکن درد در ناحیه تحتانی کمر را کاهش داد از جمله این عمل ها می توان به اینفیلتراسیون پریرادیکولار، دکمپرسیون پرکوتانئوس دیسک با استفاده از لیزر، بلوک مفصل فاست و ورتبروپلاستی پرکوتانئوس اشاره کرد

اینفیلتراسیون پری رادیکولار

التهاب ریشه عصبی یکی از مهمترین عوامل به وجود آورنده درد در ناحیه تحتانی کمر و سیاتیک حداقل در برخی بیماران می باشد. اینفیلتراسیون پری رادیکولار عبارتست از تزریق استروئید و عوامل بی حسی در فضای اپیدورال در سطح دیسک معیوب. اضافه شدن استروئید به عوامل بیهوشی باعث افزایش کارایی اینفیلتراسیون پری رادیکولار می شود که احتمالاً علت آن کاهش التهاب در فضای پری دوران می باشد. یکی از کاربردهای مهم این روش کمردردهای قسمت تحتانی با منشا دیسک و یا سندروم های پس از عمل های انجام شده روی دیسک می باشد که نسبت به درمان های دارویی معمول مقاوم هستند. این عمل به صورت سرپایی انجام می شود و بیمار به شکم روی تخت دستگاه سی تی خوابانده می شود سپس سی تی اسکن برای منطقه مورد نظر برای انتخاب دقیق مسیر سوزن انجام میشود و در مرحله بعد با استفاده از هدایت سی تی اسکن در سوزن در نزدیکی ریشه عصب دردناک قرار داده می شود. در این هنگام پس از آسپیره و عدم اطمینان از وجود مایع مغزی نخاعی کورتیکواستروئید با مدت اثر طولانی در فضای اپیدورال تزریق می شود و گاهی اوقات از محلول استروئیدی در ترکیب با لیدوکایین استفاده می شود.

دکمپرسیون دیسک با استفاده از لیزر از طریق پوست

برداشتن نوکلئوس پالپوسوس از طریق پوست با استفاده از تکنیک های شیمیایی و مکانیکی مختلف در چند سال گذشته انجام شده است این تکنیک ها در بردارنده برداشتن تمام نوکلئوس پالپوسوس یا بخشی از آن برای تسریع فرایند التیام دیسک معیوب می باشد. نوکلئوتومی از طریق پوست اکنون به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد چرا که در مقایسه با عمل جراحی معمولی یک عمل کمتر تهاجمی محسوب می شود. در روش های معمول جراحی مشکلاتی نظیر آسیب دیدگی گسترده بافت نرم بستری برای مدت طولانی و زمان ریکاوری ۶ هفته ای یا طولانی تر وجود دارد یکی از امیدوارکننده ترین روش های جدید استفاده از دکمپرسیون دیسک با استفاده از لیزر و از طریق پوست می باشد. در این روش با القای انرژی لیزر به نوکلئوس پالپوسوس از طریق استفاده از یک سوزن فرایند درمان آغاز می شود. از مزایای این روش می توان به کاهش اندازه دیسک معیوب بدون آسیب دیدگی ساختارهای دیگر ستون فقرات اشاره کرد در تمام روشهای بر داشتن نوکلئوس پالپوسوس از طریق پوست از کاهش حجم دیسک معیوب استفاده می شود. از بین بردن حجم کوچکی از نوکلئوس پالپوسوس باعث کاهش قابل توجه فشار داخل دیسک می شود. از جمله کاربردهای این روش می توان به هرنی دیسک تشخیص داده شده در سی تی اسکن یا ام آر آی در ترکیب با یافته های نورولوژیک اشاره کرد که استفاده از روش های معمول درمان در یک دوره شش هفته ای برای آن با شکست روبرو شده است. فلج عصبی، دیاستزیس خونریزی دهنده، اسپوندیلولیستزیس، استنوز ستون فقرات و انجام جراحی در سطحی که برای انجام این عمل مدنظر است و همچنین ابتلا به سایر بیماری های مختلف و باریک شدگی قابل توجه به فضای دیسک از موارد منع استفاده از این روش هستند. در صورتی که از هدایت تصویربرداری سی تی اسکن برای این روش استفاده شود میزان عوارض آن بسیار کم خواهد بود

تزریق استروئید اینترا آرتیکولار

تزریق استروئید برای بیمارانی انجام میشود که در آنها مشخص شده است منشأ کمر درد مفصل فاست می باشد. تزریق در مفاصل فاست در ناحیه ستون فقرات کمری روشی ساده و ایمان است که می توان آن را با هدایت سی تی اسکن یا فلوروسکوپی انجام داد. بیماری های دژنراتیو مفصلی معمولاً بر سطوح مختلف مفصلی در هر دو طرف تأثیر می گذارند از این رو تزریق در سطوح مختلف در مفاصل فاست انجام میشود. بیمار روی شکم بر روی تخت سی تی اسکن خوابانده می شود و سی تی اسکن از ناحیه موردنظر تهیه می شود تا بتوان مسیر سوزن و نقطه ورود را مشخص کرد در مرحله بعدی یک سوزن به صورت عمودی در هر مفصل فاست وارد میشود وقتی که در سی تی اسکن تایید شد که سوزن در مفصل قرار دارد محلول موردنظر (cortivazol and 0.25% bupivacaine hydrochloride ) در مفصل تزریق می شود. معمولاً تزریقات به صورت دو طرفه انجام میشود. عوارض مرتبط با این عمل بسیار نادر هستند از مهمترین عوارض می توان به واکنش های آلرژیک و واکنش های موضعی اشاره کرد که در اغلب اوقات بلافاصله پس از تزریق ایجاد می شوند و خود به خود برطرف می گردند در صورت استفاده از یخ می توان این واکنش ها را در مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت درمان کرد.

دنرواسیون مفصل فاست از طریق پوست

در برخی از بیماران تزریق در فضای مفصل فاست باعث کاهش درد مطلوب اما موقت می شود. برای این بیماران می توان دینرواسیون مفصل فاست را تجویز نمود. بیمار بر روی شکم روی تخت سی تی اسکن خوابانده می شود و سی تی اسکن در دو سطح انجام میشود. ز یک سوزن اسپاینال و تحت کنترل و نظارت دقیق با استفاده از سیتی اسکن به صورت عمودی در مکانهای مورد نظر فرو برده می شود وقتی که سوزن با استخوان تماس برقرار کرد و موقعیت آن در سی تی اسکن مورد تایید قرار گرفت ماده اول ( ۱ mL of iohexol )برای پیش بینی مسیر انتشار اتانول و همچنین پوزیشن دادن اکسترا و سکولار نوک سوزن تزریق می شود در مرحله بعدی یک و نیم میلیون لیتر اتانول ۹۵ درصد در هر کدام از سطوح موردنظر تزریق می گردد

بیوپسی پروستات

بیوپسی غده پروستات آزمایشی برای برداشتن نمونه های کوچک از بافت پروستات است تا بتوان آنها را در زیر میکروسکوپ مورد مطالعه قرار داد. برای انجام این کار سوزن نازکی از طریق رکتوم و مجرای ادراری و یا از طریق ناحیه بین تتانوس و کیسه بیضه عبور داده می شود ( بیوپسی ترنس رکتال و بیوپسی پرینیوم). روش از پرکاربردترین روشهاست. این نمونه بافتی که در هنگام بیوپسی برداشته شده است برای بررسی وجود سلولهای سرطانی مورد مطالعه قرار می گیرد بیوسی زمانی انجام شود که در تست های خونی مقدار بالای آنتی ژن اختصاصی پروستات مشاهده شود (PSA) و یا اینکه پس از معاینه رکتال با استفاده از دستگاه مشخص شود که غده پروستات غیر عادی است یا توده دارد.

بیوپسی پروستات برای مشخص کردن ماهیت توده یافت شده در پروستات و همچنین علت بالا رفتن مقدار آنتی ژن اختصاصی پروستات در خون انجام میشود

آمادگی بیمار

اگر بیمار هرگونه مشکل خونریزی داشته باشد، نسبت به لاتکس یا هر داروی دیگر از جمله عوامل بیهوشی و بیحسی حساسیت داشته باشد، برخی داروها را به صورت منظم مصرف کند، از داروهای رقیق کننده خون از جمله وارفارین هپارین انوکساپارین آسپرین ایبوپروفن یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده کنند باید آنها را به اطلاع پزشک برساند

از بیمار خواسته می شود فرمی را امضا کند که نشان می دهد او مخاطرات این آزمایش را پذیرفته و با انجام آن موافق است. پزشک توضیحات کاملی در ارتباط با نحوه انجام کار و مخاطرات این آزمایش و هدف از انجام آن را ارائه می دهد. اگر بیوپسی پروستات تحت بی حسی موضعی و از ناحیه بین مقعد و کیسه بیضه انجام شود هیچ مرحله اضافه ی آماده سازی وجود نخواهد داشت. اگر بیوپسی از طریق رکتوم انجام شود ممکن است قبل از بیوپسی لازم باشد انما انجام دهید. در صورت انجام بیوپسی با بیهوشی عمومی پزشک به شما دستوراتی در رابطه با عدم مصرف غذا و مواد آشامیدنی ارائه خواهد نمود که باید این دستورات را دقیقاً انجام داد. اگر در صورتی که پزشک از شما بخواهد در روز عمل داروی خاصی را مصرف کنید آن را با مقدار اندکی آب مصرف نمایید. در هنگام آماده سازی برای انجام بیوپسی رگ گیری انجام شده و داروهای آرامبخش در حدود یک ساعت قبل از نمونه برداری تجویز می شود.

نحوه انجام نمونه برداری

نمونه برداری توسط پزشک انجام میشود دارای تخصص لازم در ارتباط با مشکلات ادراری تناسلی است نمونه برداری ممکن است در مطب پزشک کلینیک جراحی یا اتاق عمل بیمارستان انجام شود قبل از انجام بیوپسی پروستات آنتی بیوتیک هایی تجویز می شود تا از عفونت جلوگیری شود. ممکن است از شما خواسته شود لباس های تان را بیرون آورده و از لباسهای مخصوص اتاق عمل استفاده کنید. معمولاً از اولتراسوند ترانس رکتال برای هدایت سوزن نمونه گیری در هنگام بیوپسی پروستات استفاده می شود

بیمار ممکن است هنگامی که سوزن نمونه برداری فرو برده می شود اندکی احساس فشار کنند برای انجام نمونه برداری ترانس رکتال ممکن است هنگامی که پروب سونوگرافی حرکت داده می شود یا پزشک از انگشتان خود استفاده میکند بیماری اندکی احساس فشار در ناحیه رکتوم داشته باشد. وقتی سوزن نمونه برداری در غده ی پروستات فرو برده می شود ممکن است بیمار ناگهان سوزش گذرایی را احساس کند. معمولا چندین نمونه بیوپسی گرفته می شود.

پس از بیوپسی از شما خواسته می شود از انجام فعالیت های شدید برای حدود ۴ ساعت اجتناب نمایید ممکن است درد خفیفی را در ناحیه لگن احساس کنید و تا پنج روز در ادرار خود خون مشاهده نمایید. همچنین ممکن است تغییر رنگ جزئی تا یک ماه پس از نمونه برداری در منی مشاهده شود. اگر نمونه برداری ترانس رکتال انجام شده باشد ممکن است دو تا سه روز پس از نمونه برداری شاهد خونریزی از ناحیه مقعد باشید. در صورت انجام نمونه برداری به صورت ترانسیورترال تا چند ساعت پس از نمونه برداری برای شما کاتتر ادراری گذاشته می شود همچنین ممکن است لازم باشد برای چند روز پس از نمونه برداری داروهای آنتی بیوتیک مصرف کنید.

اگر از بیهوشی عمومی برای شما مورد استفاده قرار گرفته باشد پس از نمونه برداری برای چند ساعت به اتاق ریکاوری بعد می شوید ممکن است لازم باشد هماهنگی هایی برای رساندن شما به خانه انجام دهید در خانه ممکن است خارش نواحی مختلف بدن و خستگی احساس نمایید

مخاطرات

انجام نمونه برداری پروستات با برخی ریسکهای جزئی همراه است که عبارتند از:

عفونت: این عارضه در مردانی پروستاتیت تشخیص داده نشده دارند شایع تر است معمولاً قبل از نمونه برداری آنتی بیوتیک برای بیمار تجویز می شود تا جلوی گسترش عفونت گرفته شود
خونریزی در مجرای ادراری و مثانه این خونریزی می تواند باعث به وجود آمدن هماتوم ناتوانی برای ادرار کردن و تکرر ادرار شود
خونریزی از ناحیه رکتوم. در صورت انجام بیوپسی ترانس رکتال ممکن است اندکی خونریزی از رکتوم دو تا سه روز از نمونه برداری وجود داشته باشد
واکنش آلرژی نسبت به عوامل بی حسی استفاده شده در هنگام بیوپسی
پس از بیوپسی ‫ باید در صورت داشتن یکی از علایم زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:

خونریزی شدید یا خونریزی که برای بیش از دو یا سه روز ادامه پیدا کنند
افزایش درد
تب کردن
ناتوانی برای ادرار کردن ظرف مدت هشت ساعت یا مشاهده خون در ادرار برای بیش از دو یا سه روز
نتایج

نمونه برداری از غده پروستات به منظور جمع آوری نمونه هایی از بافت پروستات انجام می شود تا بتوان آنها را زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار داد معمولاً پس از مدت ۱۰ روز می توان به نتایج دست پیدا کرد اگر سلول های سرطانی شناسایی شود معمولا درجه ابتلاء مشخص میشود. این درجه میزان تهاجمی بودن سرطان را نشان می دهد.

عواملی که بر نمونه برداری پروستات اثر می گذارند و به واسطه آنها ممکن است نتوانید نتایج مناسبی از نمونه برداری پروستات بگیرید عبارتند از:

ممکن است در نمونه برداری میزان مناسب و کافی بافت وجود نداشته باشد تا بتوان بر اساس آن به تشخیص رسید

احتمال غفلت از وجود سرطان به واسطه ی اندک بودن مقدار بافت برداشته شده

ابلیشن گره های تیروئیدی با استفاده از رادیوفرکانس

عملهای اپلیکیشن رادیو فرکانس به عنوان یک سری عمل های کمتر تهاجمی برای درمان گره های تیروئیدی خوش خیم صرف نظر از محدوده عناصر سخت رواج پیدا کردند. با استفاده از این روش ها می توان به شکل موثری حجم گره های تیروئیدی را کاهش داده و در عین حال از مشکلات بالینی مربوط به درمان این گره ها اجتناب کرد.

در از گرمای تولید شده ناشی از جریان های متناوب به الکتریکی با فرکانس بالا بین ۲۰۰ تا ۱۲۰۰ کیلوهرتز استفاده می شود. امواج عبوری از الکترودها با تحریک کردن یون ها باعث افزایش دما در داخل بافت ها می شوند به این ترتیب تومورهای که در فاصله بسیار نزدیکی چند میلی متری با الکترود ها قرار دارند تخریب می شوند . سراینده آسیب حرارتی به صورت ثانوی نسبت به اصطکاک و رسانایی گرمایی از مکانیزم های پایه ی ابلیشن رادیوفرکانس است

موارد استفاده

می توان از این روش برای از بین بردن گره های خوش خیم و غیر قابل جراحی سرطان های کننده تیروئیدی واقع در بستر جراحی و همچنین گرهای لنفاوی استفاده نمود. کاربردهای ابلیشن رادیوفرکانس برای گره های تیروئیدی خوش خیم جهت رفع مشکلات بالینی از جمله علایمی مثل درد در ناحیه گردن، دیسفازی حس کردن جسم خارجی، ناراحتی سرفه و مشکلات زیبایی و آرایشی و یا تیروتوکسیکوز در جایی استفاده می شود که عملکرد گره های تیروئیدی فعال است.

فرایندهای مربوط به ابلیشن رادیو فرکانس تیروئید

بیمار در حالیکه به پشت خوابیده و گردنش اندکی کشیده شده است روی تخت قرار می گیرد و پدهای مخصوص محکم به هر کدام از ار آنها متصل می شود. در مرحله بعدی الکترود با استفاده از روش های مخصوص در گروه مورد نظر قرار داده می شوند می توان با استفاده از سونوگرافی الکترود را زیر نظر گرفت انجام این کار به مهارت زیادی نیاز دارد تا از آسیب دیدگی اعصاب این ناحیه و ساختارهای پیرامونی اجتناب شود قرار دادن الکترود در محل مناسب در تیروئید باعث می شود مواد ناشی از ابلیشن تیروئید که به صورت مایعات داغ هستند به خارج از تیروئید سرازیر نشوند و زمینه های جابجایی به واسطه عمل بلع در تیروئید ایجاد نگردد

عوارض

درد یکی از شایع ترین عوارض عمل ابلیشن تیروئید است اگر چه هنگامی که عمل تمام می شود این درد به سرعت فروکش می کند تغییر صدای یکی دیگر از عوارض نادر استفاده از این روش می باشد که به دلیل آسیب دیدگی اعصاب به این قسمت و خونریزی ایجاد می شود . معمولاً می توان با کمپرس کردن برای چند دقیقه از هماتوم جلوگیری کرد. خونریزی های شدید در اطراف تیروئید با معاینات دقیق تیروئیدی قبل از انجام عمل قابل پیشگیری هستند همچنین می توان از الکترودهای نازکتر استفاده کرد. پاره شدن گره ها همچنین به واسطه حرکت دادن ناگهانی گردن روی داده و امکان دارد در دوره های پس از عمل بیمار در این ناحیه درد داشته باشد معمولاً می توان از روش های محافظه کارانه با تجویز آنتی بیوتیک و عوامل مسکن این عارضه را مدیریت کرد.

ما تاکنون هیچ کدام از عوارض فوق الذکر را نداشتیم و این عوارض در صورتی که پزشک از مهارت لازم برای انجام عمل برخوردار باشد ایجاد نخواهد شد.

ابلیشن با استفاده از رادیو فرکانس یک روش بسیار موثر بر ایمیل به جای انجام جراحی برای درمان گره های فعال و غیر فعال خوش خیم تیروئیدی و همچنین سرطان های عود کننده تیروئید است. با استفاده از این روش می توان به شکلی موثر و ایمن بدون آسیب دیدگی پیرامون گره تیروئیدی اندازه ی آن را به شکل موثر کاهش داد

خونريزي‌هاي زايماني
خونريزي‌هاي زايماني (قبل و بعد از زايمان) به علل مختلفي ممكن است رخ دهند. هر چند با بستري شدن مادران در بيمارستان براي زايمان و دسترسي به خون جهت تزريق خون، ميزان مرگ و مير مادران به طور چشمگيري كاهش يافته است، ولي مرگ‌هاي ناشي از خونريزي، همچنان يكي از علل مهم مرگ و مير مادران است. به طوري كه خونريزي علت ۲۰ درصد از موارد مرگ و مير مادران بوده است.
– ميزان بروز و حالات مستعدكننده‌ي خونريزي‌هاي زايماني:
خونريزي زايماني به صورت افت هماتوكريت به اندازه‌ي ۱۰ درصد حجمي در دوره‌ي بعد از زايمان و يا به صورت نياز به انتقال خون، تعريف مي‌شود كه با استفاده از اين معيارها، ميزان بروز خونريزي بعد از زايمان در زناني كه تحت زايمان واژينال (زايمان طبيعي) قرار گرفته ۹/۳ درصد و در زناني كه تحت زايمان سزارين قرار گرفته‌اند ۸-۶ درصد برآورد مي‌گردد.
خونريزي‌هاي قبل از زايمان ممكن است به دليل دكولمان جفت (جدائي جفت در هر نقطه‌اي از حفره‌ي رحمي) و جفت سرراهي (جفتي كه در مجاورت دهانه‌ي رحم يا سرويكس لانه‌گزيني نموده است) رخ دهد. در زناني كه داراي حاملگي ترم (موعد زايمان) هستند و به خونريزي غيرقابل توجيه واژينال دچار مي‌شوند، بايستي ختم حاملگي مد نظر قرار گيرد.
– دكولمان يا كنده شدن جفت:
به جدا شدن ناگهاني جفت كه يك رخداد ناگهاني است گفته مي‌شود. مقداري از خونريزي ناشي از دكولمان جفت، معمولا در بين پرده‌هاي جنيني و رحم قرار مي‌گيرد و سپس از طريق دهانه‌ي رحم خارج مي‌شود و خونريزي خارجي را ايجاد مي‌كند. با شيوع كمتر خون خارج نمي‌شود بلكه در بين قسمت‌ جدا شده‌ي جفت و رحم باقي مي‌ماند و منجر به خونريزي مخفي مي‌شود. دكولمان جفت (كنده شدن جفت) به همراه خونريزي مخفي، با خطرهاي جنيني و مادري بيشتري همراه است چون هم احتمال وقوع اختلالات انعقادي مصرفي وجود دارد و هم اينكه وسعت خونريزي قابل تشخيص نيست و در نتيجه اين عارضه ديرتر تشخيص داده مي‌شود. به طوري كه ميزان مرگ و مير جنيني در موارد دكولمان جفت، ۲۵ برابر افزايش مي‌يابد.
علل كنده شدن جفت (دكولمان جفت):
علت اصلي دكولمان جفت شناخته نشده است ولي عوامل خطري وجود دارند كه با دكولمان جفت در ارتباط هستند شامل:
۱- افزايش سن مادر و افزايش تعداد زايمان‌ها ۲- فشارخون حاملگي (پره‌اكلامپسي يا مسموميت حاملگي و فشارخون مزمن حاملگي) كه شايع‌ترين اختلالات مرتبط با دكولمان جفت انواع افزايش فشارخون حاملگي مي‌باشند به طوري كه ميزان بروز دكولمان جفت در زنان مبتلا به فشارخون مزمن حاملگي سه برابر و در زنان مبتلا به پره‌اكلامپسي شديد ۴ برابر افزايش مي‌يابد. ۳- پارگي پيش از موعد و پره‌ترم پرده‌هاي جنيني كه باعث افزايش ۳ برابر خطر دكولمان جفت مي‌شود. ۴- حاملگي چندقلوئي و افزايش مايع آمنيوتيك (پلي‌هيدرآمينوس). ۵- استعمال دخانيات (مصرف سيگار و سوءمصرف كوكائين). ۶- ضربه‌هاي (تروما) خارجي. ۷- فيبروم‌هاي رحمي، (به‌خصوص اگر در پشت محل لانه‌گزيني جفت قرار گرفته باشند، جفت را مستعد دكولمان مي‌نمايند). ۸- ترومبوفيلي‌هاي اكتسابي يا وراثتي (اين اختلالات انعقادي با دكولمان جفت و انفاركتوس جفت همراه بوده‌اند). ۹- سابقه‌ي دكولمان جفت قبلي.
– تشخيص دكولمان جفت:
مطالعات همواره نشان داده‌اند كه سونوگرافي به‌ندرت تشخيص دكولمان جفت را تاييد مي‌كند (فقط در ۲۵ درصد زنان، تشخيص باليني دكولمان با سونوگرافي تاييد مي‌شود) و نكته‌ي مهم اين است كه به دست آمدن نتيجه‌ي منفي در بررسي سونوگرافي، احتمال دكولمان جفت را رد نمي‌كند. پس تشخيص دكولمان جفت باليني است. البته علائم و نشانه‌هاي دكولمان جفت ممكن است به طور قابل ملاحظه‌اي متغير باشند. مثلا خونريزي خارجي ممكن است بسيار شديد باشد در حالي كه ممكن است جدائي جفت به حدي وسيع نباشد كه مستقيما جنين را به مخاطره بيندازد و در مقابل به ندرت ممكن است كه هيچ‌گونه خونريزي خارجي وجود نداشته باشد ولي جفت كاملا جدا شده و حتي جنين مرده باشد (در موارد دكولمان مخفي جفت).
خونريزي و درد شكمي، از بين علائم و نشانه‌هاي دكولمان جفت بسيار شايعه هستند. ساير يافته‌ها شامل كمردرد، حساسيت رحمي، انقباضات مكرر رحم و هيپرتوني مداوم رحم مي‌باشند. ديستري جنيني (زجر جنيني) و زايمان پره‌ترم (زودتر از موعد) ممكن است از پيامدهاي دكولمان جفت باشند.
– تدابير درماني:
درمان دكولمان جفت، بر اساس سن حاملگي و وضعيت مادر و جنين، متفاوت است. در صورت وجود يك جنين زنده و رسيده و در صورتي كه زايمان طبيعي قريب‌الوقوع نباشد، در اكثر موارد سزارين اورژانس انتخاب مي‌شود. در صورت وجود خونريزي شديد خارجي، مي‌توان از طريق احياي شديد و فوري با خون و سرم‌هاي مناسب و زايمان فوري (به منظور كنترل خونريزي) جان مادر را نجات داد و اميد داشت كه جنين هم نجات يابد. اگر جنين زنده باشد و فاقد شواهد مخاطره‌آميز باشد، مي‌توان اقدام به نظارت بسيار دقيق همراه با تدارك تسهيلات لازم براي مداخله‌ي فوري كرد.
در مواردي كه جدائي جفت به حدي شديد بوده كه جنين مرده باشد انجام زايمان طبيعي ترجيح داده مي‌شود، مگر اينكه خونريزي به حدي سريع باشد كه نتوان حتي با جايگزيني شديد خون آن را به طور موفقيت‌آميزي اداره كرد و يا اينكه ساير مشكلات مامائي مانع انجام زايمان واژينال (طبيعي) شوند كه در اين موارد سزارين اورژانس، اقدام ارجح است.
– جفت سرراهي:
در جفت سرراهي، جفت در محلي بسيار نزديك به سوراخ داخلي سرويكس (دهانه‌ي رحم) و يا بر روي سوراخ داخلي سرويكس قرار مي‌گيرد. مرگ و مير نوزادي در حاملگي‌هاي همراه با جفت سرراهي ميزان مرگ و مير نوزادي ۳ برابر بيشتر است و اين افزايش عمدتا از افزايش زايمان‌هاي پره‌ترم (زودرس) ناشي مي‌شود. در بررسي‌هاي انجام شده، ميزان ناهنجاري‌هاي جنيني به دلايل نامشخص، ۵/۲ برابر در جفت سرراهي افزايش مي‌يابد.
– اتيولوژي جفت سرراهي:
۱- افزايش سن مادر ۲- مولتي پاريتي (افزايش تعداد زايمان‌ها) با جفت سرراهي در ارتباط است. ۳- در حاملگي‌هاي چندقلوئي، در مقايسه با حاملگي‌هاي تك قلوئي، ميزان جفت سرراهي ۴۰ درصد بيشتر بوده است. ۴- زايمان سزارين قبلي، احتمال بروز جفت سرراهي را افزايش مي‌دهد. ۵- خطر نسبي جفت سرراهي در ارتباط با سيگار كشيدن، دو برابر افزايش مي‌يابد.
– يافته‌هاي باليني و تشخيص و تدابير درماني در جفت سرراهي:
شاخص‌ترين يافته در جفت سرراهي،‌ خونريزي بدون درد است كه معمولا تا اواخر سه‌ ماهه‌ي دوم يا بعد از آن آشكار نمي‌شود.
احتمال وجود جفت سرراهي‌، نبايد تا ارزيابي مناسب با سونوگرافي و رد كردن قطعي جفت سرراهي، در موارد خونريزي‌هاي نيمه‌ي دوم حاملگي، ناديده گرفته شود. در موارد وجود جفت سرراهي، معاينه‌ي دهانه‌ي رحم هرگز مجاز نيست، مگر اينكه بيمار در اطاق عمل باشد و همه‌ي تجهيزات لازم براي انجام فوري سزارين آماده باشد، چون حتي ظريف‌ترين معاينه از اين نوع، مي‌تواند منجر به خونريزي سيل‌آسا شود.
– تدابير درماني در جفت سرراهي
اداره‌ي زناني كه داراي جنين پره‌ترم (نارس هستند) ولي در آنان خونريزي فعال وجود ندارد، شامل نظارت دقيق است. در بعضي از موارد، ممكن است بستري نمودن طولاني‌مدت بيمار در بيمارستان ايده‌آل باشد. با وجود اين، بيمار معمولا بعد از توقف خونريزي و اطمينان از سلامت جنين مرخص مي‌شود.
در موارد جفت سرراهي كه حاملگي ترم است و خونريزي‌هاي فعال واژينال وجود دارد ختم حاملگي صورت مي‌گيرد. در عمل، تقريبا در تمام موارد جفت سرراهي، انجام زايمان به روش سزارين ضروري است.
– خونريزي بعد از زايمان:
خونريزي بعد از زايمان، در نتيجه‌ي خونريزي بيش از حد از محل لانه‌گزيني جفت،‌ تروماي دستگاه تناسلي و ساختمان‌هاي مجاور و يا هر دو رخ مي‌دهد. پس خونريزي بعد از زايمان، يك اتفاق است و يك تشخيص خاص محسوب نمي‌شود و هنگامي كه با آن برخورد مي‌شود، بايستي علت آن نيز مشخص گردد.
حجم خون زنان حامله‌ي با افزايش حجم (هيپرولمي) طبيعي حاملگي، معمولا ۶۰-۳۰ درصد افزايش مي‌يابد كه در زنان داراي جثه‌ي متوسط معادل ۲۰۰۰-۱۵۰۰ ميلي‌ليتر مي‌باشد. زنان حامله‌ي طبيعي، در هنگام زايمان درجاتي از خونريزي را كه تقريبا معادل حجم خون افزوده شده در دوران حاملگي است، تحمل مي‌كنند و در آنان كاهش چشمگيري در هماتوكريت بعد از زايمان رخ نمي‌دهد.
– عوامل زمينه‌ساز و علل خونريزي فوري بعد از زايمان:
۱- خونريزي از محل لانه‌گزيني جفت. ۲- رحم هيپوتونيك (آتوني رحم يا اينرسي رحم) كه مي‌تواند به دليل برخي از داروهاي بيهوشي عمومي (داروهاي هالوژنه) باشد و يا به دليل اتساع بيش از حد رحم (مثلا در موارد جنين درشت و دوقلوئي و پلي‌هيدرآمينوس) يا بعد از زايمان طول كشيده و يا زايمان بسيار سريع، بعد از القاء يا تقويت زايمان با داروي اكسي‌توسين، مولتي‌پاريتي (تعداد زايمان‌هاي زياد)، سابقه‌ي آتوني رحم در حاملگي قبلي، كوريو آمينونيت ، باقي ماندن قطعاتي از جفت. ۳- تروماهاي دستگاه تناسلي (مثل برش اپي زيوتومي بزرگ و پارگي‌هاي پرينه و واژن و سرويكس و رحم. ۴- نقائص انعقادي (كه تمام موارد فوق‌الذكر را تشديد مي‌نمايد).
– اقدامات لازم در بيماران دچار خونريزي بعد از زايمان:
در موارد خونريزي شديد و حاد ممكن است شوك ناشي از كاهش حجم خون (هيپووليك) رخ دهد كه احياء و درمان بيمار در مرحله‌ي حاد، حائز اهميت فراواني است. اگر در هر مقطعي از زمان، نشانه‌اي از اتلاف بيش از حد خون در دوره‌ي بعد از زايمان وجود داشته باشد، نكته‌ي اساسي اين است كه بلافاصله اقداماتي براي شناسائي آتوني رحم (اينرسي رحم)، باقي ماندن قطعات جفت و يا پارگي‌هاي مجراي تناسلي به عمل آيند.
حداقل بايد يك يا دو سيستم تزريق داخل وريدي با قطر بزرگ بلافاصله برقرار شوند تا تجويز سريع محلول‌هاي سرمي كريستالوئيدي و خون امكان‌پذير باشد. اتاق عمل، تيم جراحي و متخصص بيهوشي، بايستي همواره و بلافاصله در دسترس باشند.
در زناني كه در آنان خونريزي حاد جريان دارد، در صورتي كه هماتوكريت (كمتر از ۲۵ درصد حجمي) باشد بايستي تزريق سريع خون انجام شود.
بعد از تجويز مايعات كريستالوئيدي كافي و تزريق خون و پايدار شدن وضعيت بيمار، بايستي علت زمينه‌اي خونريزي بعد از زايمان مشخص شده و در جهت رفع آن اقدام كرد. در صورت اينرسي (آتوني رحم) بايستي ماساژ دو دستي رحم، تجويز آمپول سنتو (اكسي‌توسين) و تزريق آمپول متيل ارگونوين انجام گيرد. در صورت باقي ماندن قطعات جفت بايستي خروج قطعات جفتي از رحم صورت گيرد. در صورت جمع بودن و سفت و گلوبال بودن رحم و ادامه‌ي خونريزي فعال و روشن، پارگي‌هاي دستگاه تناسلي مطرح مي‌شوند كه بهتر است، در اطاق عمل و زير بيهوشي معاينه‌ي كامل و دقيق انجام شود و محل دقيق پارگي (واژن، پرينه يا سرويكس) مشخص شده و سپس ترميم لازم انجام گيرد.

دکتر حجت ابراهیمی نیک در تهران