دکتر راضیه بیانی در مشهد

این بیماری اغلب با افزایش سن ایجاد می‌شود و ممکن است بخشی طبیعی از پیری باشد. در حقیقت، بیش از نیمی از همه آمریکایی‌های ۸۰ ساله و بالاتر یا آب مروارید دارند یا برای رهایی از آب مروارید تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند.

با این حال، تغذیه نامناسب، اختلال‌های متابولیکی، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید یا سایر منابع تابش، تروما و برخی از داروها مانند کورتیزون می‌تواند رشد آن را تسریع کند. هیچ درمان پزشکی اثبات شده‌ای وجود ندارد. تکنیک میکرو جراحی مدرن همراه با کاشت لنز داخل چشمی می‌تواند دید طبیعی را در اکثر قریب به اتفاق بیماران بازگرداند. به استثنای برخی موارد غیر معمول، تأخیر در درمان منجر به نتیجه نامطلوب نمی‌شود.

آب مروارید همچنان عامل مهم نابینایی است. در سراسر جهان، موارد نابینایی ناشی از آب مروارید از ۱۲٫۳ میلیون نفر در سال ۱۹۹۰ به ۲۰ میلیون نفر در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است، و نسبت نابینایی ناشی از آب مروارید از ۱۲٫۷ درصد در آمریکای شمالی تا ۴۲ درصد در جنوب شرقی آسیا متغیر است. جراحی آب مروارید در اکثر مناطق جهان افزایش یافته است و نسبت موارد نابینایی ناشی از آب مروارید کاهش یافته است.

عدسی چشم دارای ساختار منحصر به فردی است که به دلیل افزایش سن یا دلایل دیگر آسیب‌پذیر می‌شود. بر خلاف سایر ساختار اپیتلیومی بدن، عدسی‌ها نمی‌توانند سلول‌های غیر قابل حیات خود را از بین ببرند. این سلولها به مرور در مرکز لنز فشرده شده و شفافیت خود را از دست می‌دهند.