دکتر مجید فرجی
نوع فعالیت:
متخصص قلب و عروق و فوق تخصص بالن و آنژیوپلاستی
بمدیریت:
دکتر مجید فرجی
همراه :
۰۹۹۱۴۰۱۸۹۲۰
آدرس:
تهران , پاسداران , خیابان امیرابراهیمی , روبروی بیمارستان لبافی نژاد , پلاک ۱۰۷ , طبقه ۲ , واحد ۴
توضیحات بیشتر:
دکتر مجید فرجی
بالن زدن قلب چیست؟
بالون زدن رگ قلب یا آنژیوپلاستی (Angioplasty) نوعی روش کم تهاجمی است که برای رفع انسداد شریان‌ها و بازگرداندن جریان طبیعی خون به اندام‌ها یا بافت‌های خاص بدن استفاده می‌شود. در اصطلاح آنژیوپلاستی، «آنژیو» به معنی رگ خونی و «پلاستی» به معنای باز کردن است.
شریان‌ها یا سرخرگ‌های شما رگ‌هایی خونی با مسئولیت رساندن خون غنی از مواد مغذی و اکسیژنه به اندام‌ها و بافت‌های شما هستند.
با تجمع چربی، کلسترول، کلسیم و سایر مواد موجود در خون، سرخرگ باریک یا مسدود می‌شود. به این تجمع پلاک (plaque) می‌گویند و با گذشت زمان شریان‌های شما را سخت و باریک و جریان خون غنی از اکسیژن را محدود می‌کند.
در یک حمله قلبی، ممکن است پلاک پاره شود و کلسترول را به داخل شریان بریزد و به‌طور بالقوه منجر به لخته شدن جریان خون شود.
در طی آنژیوپلاستی استاندارد، پزشک برشی در کشاله ران یا مچ دست ایجاد کرده و یک لوله یا کاتتر را به داخل رگ وارد می‌کند. سپس کاتتر را به سمت بالا می‌برند و در رگ خونی آسیب‌دیده اطراف قلب قرار می‌دهند. با جستجوی عبارت « فیلم بالن زدن قلب» در سایت‌های تخصصی پزشکی می‌توانید تمامی مراحل آن را مشاهده کنید.
معمولا کاتتر حاوی یک بالن قابل باد شدن است که پلاک یا لخته را جابه‌جا می‌کند و به‌طور موثر شریان را باز می‌کند. پزشکان از اشعه ایکس زنده و ماده حاجب برای هدایت کاتتر و ارزیابی شریان مورد نیاز برای درمان استفاده می‌کنند.
به این دلیل می‌گوییم آنژیوپلاستی کمترین تهاجم را دارد، زیرا بر خلاف جراحی قلب باز شامل باز شدن قفسه سینه نمی‌شود.
بسته به جایی که این تجمع در بدن رخ می‌دهد، سرخرگ‌های باریک یا مسدود شده که بدون درمان می‌مانند باعث مرگ بافتی، حمله قلبی، سکته مغزی و حتی مرگ می‌شوند.
آنژیوپلاستی دو نوع اصلی دارد:
آنژیوپلاستی با بالون (Balloon angioplasty) یا همان بالون زدن که شامل استفاده از فشار بالن بادی برای پاک کردن پلاک‌هایی است که باعث انسداد شریان می‌شوند. این کار به‌ندرت به‌تنهایی انجام می‌شود مگر در مواردی که پزشکان قادر به قرار دادن استنت در موقعیت لازم نیستند.قرار دادن استنت در شریان (Stent angioplasty) که شامل یک لوله یا فنر است که از تور سیمی ساخته شده است. استنت‌ها کمک می‌کنند تا بعد از آنژیوپلاستی دوباره از تنگی شریان جلوگیری شود.
استنت‌ها ممکن است از فلز خالی ساخته شوند یا دارای پوشش دارویی باشند. هنگامی که آنها شامل دارو باشند، به آنها استنت‌های شستشوی دارویی گفته می‌شود و احتمال اینکه دوباره پر شوند کمتر است.
استنت‌های شستشوی دارویی اکنون تقریبا به‌طور انحصاری با استفاده بسیار کم از استنت‌های فلزی برهنه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اکوکاردیوگرافی (به انگلیسی : Echocardiography) یا پژواک‌نگاری قلب که به آن “سونوگرافی قلب” یا “اکوی قلب” هم گفته می‌شود روشی غیر تهاجمی است که با استفاده از امواج صوتی، ساختمان داخلی قلب به تصویر کشیده می‌شود و در حقیقت به عنوان استاندارد تشخیص بیماری‌های قلبی تلقی می‌شود
در این روش از سونوگرافی استاندارد دو بعدی ، سه بعدی و داپلر برای ایجاد تصاویر از قلب استفاده می شود.
به طور معمول اکوکاردیوگرافی در تشخیص، مدیریت و پیگیری بیماران با هر گونه بیماری قلبی مشکوک یا شناخته شده مورد استفاده قرار می گیرد. این روش یکی از پرکاربردترین روش‌های تشخیصی در بیماران قلب و عروق است. اکوکاردیوگرافی می‌تواند اطلاعات مفیدی از جمله اندازه و شکل قلب، ظرفیت پمپاژ و همچنین محل و میزان هرگونه آسیب بافتی را مشخص کند. اکوکاردیوگرام همچنین می‌تواند تخمین‌های دیگری از عملکرد قلب مانند محاسبه برون ده قلب، کسر جهشی و عملکرد دیاستولیک (میزان آرامش قلب) به پزشکان ارائه دهد.
اکوکاردیوگرافی ابزاری مهم در ارزیابی ناهنجاری دیواره قلب در بیماران مشکوک به بیماری قلبی است. ابزاری است که به تشخیص زودرس سکته قلبی کمک می کند. همچنین، با ارزیابی کسر جهشی، در درمان و پیگیری بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مهم است
اکوکاردیوگرافی می تواند به تشخیص انواع کاردیومیوپاتی مانند کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک ، کاردیومیوپاتی متسع و بسیاری موارد دیگر کمک کند. استفاده از استرس اکوکاردیوگرافی می‌تواند به تعیین اینکه آیا درد قفسه سینه یا علائم مرتبط با آن مربوط به بیماری قلبی است یا خیر کمک کند. بزرگترین مزیت اکوکاردیوگرافی این است که تهاجمی نیست و هیچ خطرات و عوارض جانبی مشخصی ندارد.
اکوکاردیوگرام نه تنها می تواند تصاویر سونوگرافی از ساختارهای قلب ایجاد کند، بلکه می‌تواند با استفاده از سونوگرافی داپلر ارزیابی دقیقی از خون جریان یافته به بافت قلب ایجاد کند. داپلر رنگی و همچنین داپلر طیفی برای به نصویر کشیدن هرگونه ارتباط غیر عادی بین دو طرف چپ و راست قلب ، نشتی خون از طریق دریچه ها (نارسایی دریچه ای) و تخمین میزان باز بودن دریچه ها (یا باز نشدن آنها) استفاده می‌شود.
پزشک سوئدی اینگ ایدلر فارغ التحصیل دانشگاه لوند که به عنوان “پدر اکوکاردیوگرافی” شناخته می‌شود، اولین فردی بود که از تصویربرداری اکو در تشخیص بیماری قلبی استفاده کرد، در حقیقت ، ادلر در سال ۱۹۵۳ با استفاده از رفلکتوسکوپ اولتراسونیک Firestone-Sperry ، اولین اکوکاردیوگرافی را ایجاد کرد
نواع اکوکاردیوگرافی
پژواک‌نگاری قفسه‌گذر (Transthoracic Echocardiography)
شایعترین نوع اکوکاردیوگرافی است که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرد و یک روش بدون درد و غیر تهاجمی است. غیر تهاجمی بدین معنا است که هیچ گونه جراحی بر روی بدن انجام نشده و هیچ وسیله‌ای نیز به داخل بدن شما وارد نمی‌شود
پژواک‌نگاری تنشی (Stress Echocardiography)
این نوع از اکوکاردیوگرافی در حقیقت جزئی از تست استرس قلب (cardiac stress test) محسوب می‌شود. در این تست بیمار با مصرف دارو یا ورزش زیر نظر پزشک باعث افزایش ضربان قلب خود می‌شود. بعضی از ناهنجاری‌های قلبی مثل بیماری عروقی قلب در صورت افزایش ضربان قلب آسانتر تشخیص داده می‌شوند
پژواک‌نگاری مری‌گذر(Transesophageal Echocardiography)
آئورت و بعضی قسمت‌های قلب از راه پژواک‌نگاری قفسه‌گذر به سختی بررسی می‌شوند از این‌رو در صورتی که پزشک نیاز به بررسی این قسمتها داشته باشد از پژواک‌نگاری مری‌گذر استفاده می‌کند. در این حالت کاوشگر دستگاه اکوکاردیوگرافی که به انتهای یک لوله منعطف متصل شده از راه دهان وارد مری شده و از راه مری ساختمان‌های پشت قلب بررسی می‌شود.
